Wielki jubileusz skromnego artysty

Na ekspozycję, którą będzie można oglądać do końca wakacji, składa się 25 szklanych rzeźb. Część prac nosi tytuł, inne obiekty nie maja nazw. Rzeźbione w wielkich bryłach przezroczystego szkła „głowy”, rytowane i pokrywane kolorową, transparentną emalią na pierwszy rzut oka są do siebie bardzo podobne, ale każda praca opowiada inną historię. Czesława Zubera interesuje człowiek – jego wielkość, niepowtarzalność siła, ale też i słabości oraz związane z człowieczeństwem odwieczne pytania. Artysta łączy w swojej twórczości techniki rzeźbiarskie z malarstwem.

W czasie wernisażu głos zabrał stryj artysty, który powiedział, że kwintesencją ponad 40-letniej twórczości jego bratanka są słowa z „Beniowskiego” Juliusza Słowackiego: „Chodzi mi o to, aby język giętki/ Powiedział wszystko, co pomyśli głowa: A czasem był jak piorun jasny, prędki,/ A czasem smutny jako pieśń stepowa,/ A czasem jako skarga nimfy miętki,/ A czasem piękny jak aniołów mowa...”

Stryj podarował też bratankowi napisana przez siebie monografię rodu Zuberów siegającą 1509 roku.

Rzeźby Cz. Zubera powstają w jego paryskiej pracowni, a w swych kolekcjach mają je najważniejsze instytucje zajmujące się sztuką współczesną na całym świecie. Uzupełnieniem ekspozycji są wielkoformatowe wydruki fotograficzne, ukazujące bogactwo i różnorodność sztuki Zubera.

Wspomniana wystawa pokazywana będzie później w Muzeum Narodowym we Wrocławiu oraz w Centrum Dziedzictwa Szkła w Krośnie.