Tworzące wystawe prace autorka realizowała za pomocą XIX-wiecznej srebrowej techniki mokrego kolodionu. Poszukując w swoich wędrówkach po Polsce tego, co jest już tylko niewyraźnym wspomnieniem wakacji, „cudownych lat” dzieciństwa, Dorota Dawidowicz podróżowała z przenośna ciemnią, ciężkimi kamerami i statywami, podobnie jak czynili to kiedyś wędrowni fotografowie.
- Wszystko zaczyna się od wędrówki. zaglądam do swoich wspomnień, obrazów z dzieciństwa. Odtwarzam je i przeżywam na nowo. Wędruję powoli, gdyż plecak z chemią, kuwetami, przenośna ciemnia i cały sprzęt ważą tyle co ja. Czas naświetlania wynosi od jednej sekundy do kilku minut. Wszystko wymaga skupienia, cierpliwości, "zatrzymania się" - mówi autorka o swojej pracy.
Wynalezionej przez F.S.Archera w 1851 r. techniki mokrego kolodionu Dorota Dawidowicz uczyła się na zajęciach prowadzonych w Warszawskiej Szkole Fotografii i warsztatach prowadzonych przez Tomasza Mielecha w Michałowicach.
Dorota Dawidowicz (1983) mieszka i pracuje w Warszawie. Absolwentka Akademii Pedagogiki Specjalnej (2007) oraz Warszawskiej Szkoły Fotografii (2010) - dyplom u dr hab. Mariana Schmidta. Tematem jej fotografii są ludzie - ich piękno, emocje, otoczenie. W swoich podróżach fotograficznych łączy kreacje z dokumentem, wykorzystując klasyczne techniki fotograficzne. Najczęściej pracuje używając kamer wielkoformatowych. Fotografie prezentowała w Galerii Pauza (Kraków), Skwer (Warszawa) oraz publikowała w Digital Camera, Polityce i Szerokim Kadrze. Projekt WONDER YEARS powstał w latach 2011-2012 i został nagrodzony i wyróżniony przez Tomasza Gudzowatego w I edycji Projektu Przetwórnia (Kraków 2013).
Niektóre z prac prezentowanych w cyklu "Wonder Years" powstały w Jeleniej Górze.
Wystawę Doroty Dawidowicz w Galerii KORYTARZ JCK (Jelenia Góra ul. Bankowa 28/30) ogladać będzie można do końca kwietnia 2014 r.
Komentarze (1)
Naprawde trzeba byc po pedagogice specjalnej zeby z takim aparatem chodzic!