Zabytek na Śnieżce

- Bez względu na stan zachowania ochronie i opiece podlegają dzieła architektury i budownictwa, będące dziełem człowieka i stanowiące działo minionej epoki lub zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym, ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczna bądź naukową. Budynek Wysokogórskiego Obserwatorium Meteorologicznego im. T. Hołdysa, położony na Śnieżce bezsprzecznie jest działem człowieka i świadectwem minionej epoki. Innowacyjny projekt zarówno z perspektywy konstrukcyjnej (dostosowanie do trudnych warunków atmosferycznych oraz pełnionych funkcji), jak i formy obiektu, wzmiankowano i komentowano w krajowej i zagranicznej prasie branżowej. Położenie obiektu jest strategiczne dla szeroko pojętej nauki oraz badań nad zjawiskami meteorologicznymi. Nietypowy, jak na tamte czasy projekt, dla którego inspiracja była surowa przyroda Karkonoszy oraz istniejąca na szczycie zabudowa, został zrealizowany w trudnych warunkach górskich. Jego wartości przejawiają się w formie zewnętrznej obiektu, innowacyjności konstrukcji i niepowtarzalności: żadnego z sąsiadujących schronisk sudeckich nie wzniesiono w podobnej stylistyce. Futurystyczny projekt koreluje z sąsiadującą zabudową, m.in. XVII-wieczną kaplicą św. Wawrzyńca, która również została założona na rzucie okręgu. Forma budynku obserwatorium na stale wpisała się w pejzaż Dolnego Śląska, obiekt stał się symbolem regionu, elementem identyfikującym go. Stanowi istotny komponent krajobrazu górskiego i ma ogromne znaczenie dla lokalnej tożsamości kulturowej. Z uwagi na te wartości obiekt zasługuje na zachowanie, a jego ochrona leży w interesie społecznym – argumentuje wpis do rejestru DWKZ we Wrocławiu Barbara Nowak-Obelindo.
Wzniesiony w latach 1969-1974 budynek zbudowany został według planów ze zwycięskiego projektu architektów Witolda Lipińskiego i Waldemara Wawrzyniaka. Był bardzo nietypowy jak na czasy, w których powstał.