Jeleniogórzanie kibicowali biało-czerwonym

Najgorętsza chyba atmosfera, i to dosłownie, panowała w dużym namiocie, gdzie urządzono prowizoryczną strefę kibica. Szczelnie otulony od wewnątrz czarną folią namiot szybko wypełnił się oparami papierosowego dymu, hałasu rozkrzyczanych gardeł i euforycznych podrywów, gdy nasi byli przy piłce. Podniecenie rosło z każdym kolejnym kuflem piwa.

Kibice bez ogródek wykrzykiwali to, co sądzą o hiszpańskim sędzim, a gdy Grecy doprowadzili do remisu, słychać było zawołania: „Grecy do domu!"

Poczucie wspólnoty i siły dziesiątek gardeł sam w sobie zagrzewał fanów piłki do jeszcze żarliwszego dopingu: „Jesz-cze-jeden, jesz-cze-jeden, jesz-cze-jeden”! A gdy w siatce naszej bramki piłkę umieścił Salpingidis zawołali: „Nic się nie stało, Polacy nic się nie stało!”

Gdy do końca meczu pozostawały już tylko minuty kibice krzyczeli z całych sił, jakby co najmniej byli na Narodowym: „Polacy, gramy do końca!”

Wśród kibiców na jeleniogórskim rynku dominowali ludzie młodzi. Ale pooglądać mecz wspólnie ze znajomymi i przyjaciółmi przychodziły też całe rodziny z dziećmi.  Z wymalowanymi twarzami, oryginalnymi czapkami i innymi kibicowskimi akcesoriami.