Bez tłumów na teatrach ulicznych

Najstarszy festiwal teatrów ulicznych w Polsce wzbudził skrajne opinie.

- Ciekawa impreza promująca miasto. Pamiętam ją jeszcze z czasów dzieciństwa – mówiła Matylda Malec z Gryfina, którą do sceny  przyciągnęły barwne stroje aktorów i kunsztowna według niej gra aktorska.  – Szkoda, że nie ma czegoś podobnego w naszych stronach. To pierwszy spektakl, który oglądam – mówiła w trakcie „Maruczelli” polsko-ukraińskiego Teatru Nikoli.

Przypadkowy udział w jednym z  jego aktów wziął Szymon Niżygorodcew.

– Początkowo nie wiedziałem co mam robić, ale potem kiedy poczułem już klimat, to przyznam, że sprawiało mi to nawet przyjemność – komentował turysta z Krakowa, który wcielił się w rolę rywalizującego koguta. I choć nie wszyscy widzowie dokładnie zrozumieli historię, ważne że spektakl wprawił ich w dobry nastrój. 

- Dlatego prezentujemy różnorodne teatry, ale nawet te trudne też zostawiają w nas jakiś ślad. Ludzie wracają do ich oglądania i zaczynają inaczej je postrzegać – tłumaczył Bogdan Koca, dyrektor Teatru im. C. K. Nowida w Jeleniej Górze.

Frajdę miały też dzieci, wpatrujące się w barwnie ubranych aktorów.

– A ten pan co żonglował, był super – dodaje kilkunastoletnia Matylda Niżygorodcew.

Ale nie wszystkich tak spektakl zachwycił.

- Żałuję, że przyszedłem na „Maruczellę”. Po prostu nie podobało mi się. Było może w nim kilka fajnych sztuczek, ale poza tym nic sensownego się nie działo jak na tak długi spektakl. Nie znalazłem żadnej myśli, jaką autor chciałby w tym występie przekazać. Znam Teatr Sztuki Ruchu, ten na pewno warto zobaczyć – komentował Andrzej Marchowski.  

Na występ złotoryjskich akrobatów czekało wielu.

- Jesteśmy z Lwówka Śląskiego. Przyjechaliśmy tu głównie na „Ocelota” – mówili Anna i Artur.

Ze zniecierpliwieniem na sąsiadów ze Złotoryi czekali też organizatorzy festiwalu. Zanim jednak mistrzowie wyszli na scenę Bogdan Koca, dyrektor oficjalnie wspólnie z prezydentem Jeleniej Góry i przewodniczącym rady miejskiej otworzyli jubileuszowy festiwal. Po nim na deski ulicznego teatru wyszli skupieni na każdym detalu i centymetrze swojego ciała aktorzy Teatru Sztuki Ruchu. Ich pokaz wprawił w osłupienie niemal wszystkich widzów. Oglądający byli pod wrażeniem przede wszystkim trudności wykonywanych przez nich akrobacji. Wrażenia potęgowała starannie dobrana muzyka, stroje i wszechobecna precyzja ruchu. Z bezpłatnego spektaklu nikt nie ważył się rezygnować.

Jeleniogórzanie żałują, że festiwal ograniczył się do zaledwie dwóch dni.

- Po za tym w ubiegłym roku były to głównie teatry z  górnej półki. Dzisiaj… Gdyby festiwal trwał cały miesiąc byłyby fajne, ale jak na dwa dni, to za mało pompy, tego uderzenia – oceniał jeden z widzów.

Pytanie tylko czy teatr stać na Hiszpanię lub Portugalię?

- Pieniądze zawsze się znajdą. To raczej kwestia pytania czy teatry uliczne miałyby się stać na nowo naszym produktem lokalnym, bo trochę go zmarnowaliśmy. Żeby to sprawdzić, może warto zaangażować w to gestorów i restauratorów. Oni też na tym przecież zarabiają – mówi Andrzej Marchowski i z rozrzewnieniem wspominał czasy, kiedy do stolicy Karkonoszy na festiwal zjeżdżali widzowie z okolic Wrocławia. Teraz też by tego chciał.

- Trzydzieści lat temu to był jedyny festiwal uliczny w Polsce. Dzisiaj niemal każde miasto ma podobną imprezę. Żebyśmy przetrwali, to musi ciągle rewidować swoją formułę. Nie wykluczamy współpracy z Niemcami i Czechami – tłumaczył Bogdan Koca.

Jego marzeniem jest zorganizowanie międzykontynentalnego festiwalu. Dzięki temu impreza mogłaby stać się jeszcze bardziej kolorowa, ale przede wszystkim pokazująca inne kultury, narody.

- Może na otwarcie kolejnej dekady w przyszłym roku przyjedzie do nas Azja, Ameryka Południowa – mówił dyrektor.

Fot. Gulbin/AJS