Wernisaż wystawy malarstwa Katarzyny Swinarskiej (Staniszów)

Wernisaż wystawy malarstwa Katarzyny Swinarskiej „A kiedy zostanę okrutną królową”
- kuratorka: Izabela Kowalczyk

Centrum Sztuki w Staniszowie, Pałac Bukowiec
Wernisaż godz. 19.00

Katarzyna Swinarska dokonuje malarskiego przetworzenia fotografii, kadrów filmowych, bohaterów bajek i średniowiecznych rzeźb. Choć jej obrazy wydają się malowane niedbale, uderza w nich analityczne podejście do samej kwestii wizerunku oraz kulturowych sposobów przedstawiania postaci zarówno fikcyjnych, jak i historycznych. Interesują ją przede wszystkim wizerunki kobiet, sposoby ukazywania ról przypisywanych każdej z płci, relacje między nimi, wizerunki postaci baśniowych, jak na przykład okrutnej królowej czy Sinobrodego (prezentowany na wystawie cykl „Totemy”), przedstawienia dawnych artystek oraz świętych męczennic i ekstatyczek (seria „Święte miłości”). Katarzyna Swinarska podkreśla, ze bohaterowie i bohaterki jej obrazów są niejako „wynajętym aktorami”, odgrywającymi nie tylko role, ale też stany duchowe i cielesne, zaczerpnięte z kulturowego katalogu póz. Artystka stara się odkryć pewne ukryte tropy związane właśnie z narzucaniem ról, ich odtwarzaniem, ale też z przekraczaniem norm i transgresją, która pojawia się w przywołanych przez nią opowieściach. Są to: z jednej strony ścisłe wytyczne dotyczącego tego, jakie role powinny pełnić kobiety (to przede wszystkim zamążpójście i urodzenie dzieci), a z drugiej – pojawiające się odstępstwa od nich: w baśniach to aktywne, egoistyczne, skupione na sobie złe królowe czy czarownice, zaś w opowieściach o świętych – kobiety uciekające od zamążpójścia w świat religijnych uniesień. I choć kobiety, zarówno w baśniach, jak i w rzeczywistości, karane były za naruszanie norm, to jednak ich reprezentacje mają w sobie niesamowitą moc, gdyż wyzwalanie się z konwencji, naruszanie norm, transgresja, zawsze wiąże się z próbą odzyskiwania wolności i prawa do własnego ciała.

Katarzyna Swinarska

absolwentka Wydziału Malarstwa Gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 2008 roku maluje i realizuje prace wideo. Brała udział w konkursach i wystawach zbiorowych: m.in. 39. Biennale Malarstwa Bielska Jesień w Bielsko-białej (2009), XXIII Festiwal Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (2010), Festiwal Grassomania w Gdańsku (2010), „Łaźnia Damska” w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku (2011, 2012, 2013), „Dom Kobro” Galeria Kobro w Łodzi (2012), I Triennale Sztuki Pomorskiej w Sopocie (2013), III Triennale polskiego malarstwa współczesnego Jesienne Konfrontacje w Rzeszowie (2013), Festiwal „Narracje. Instalacje i interwencje w przestrzeni publicznej”, Gdańsk (2013). Miała już kilkanaście wystaw indywidualnych, m.in. „Związki rodzinne / Życie jest gdzie indziej”, w Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA w Gdańsku (2010), „Dziś wolałabym siebie nie spotkać” w budynku dawnej dyrekcji Stoczni Gdańskiej (2010), „Pragnienie” w galerii Insolite w Genewie (2012), „1550 m.n.p.m.” w MCKA Zatoka Sztuki, w Sopocie (2012), „Wyśnione życie” w Baumgart/Pacek akademicka w budowie, w Warszawie (2013), „Wojna zażegnana”, Galeria Klubu Żak w Gdańsku (2014), „Przybrana płeć” Galeria Garbary 48 w Poznaniu (2014).

Jest laureatką Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska (2010), Stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego dla twórców kultury (2010), rezydencji artystycznej w Bellwald, w Szwajcarii (2012), Stypendium „Fundusz Mobilności” (2012) oraz stypendium Miasta Sopot dla osób zajmujących się twórczością artystyczną (2014).