„Droga krzyżowa”, dramat; reżyseria Dietrich Bruggemann (Niemcy, 2014)
sala widowiskowa JCK, ul. Bankowa 28/30
Godz. 18:00
Bilety: 10 zł; karnety: 28 zł
„Droga krzyżowa" to kino piekielnie precyzyjne. Widać w nim rękę człowieka, który przez dziesięć lat analizował filmy jako krytyk, Bruggemann-reżyser nie pozwala sobie na najmniejsze potknięcie formalne. Całość wybrzmiewa jak purytańskie kazanie - ascetyczne w formie i mocne, choć jednowymiarowe, w przekazie. Konstrukcja tego filmu to rajska uczta dla perfekcjonistów. Film podzielony jest na czternaście części, każdą z nich opatrzono tytułem kolejnej stacji drogi krzyżowej, który obrazować ma życie pobożnej czternastolatki Marii (znakomita debiutantka Lea van Acken). Nieruchoma kamera, długie ujęcia, wreszcie brak muzyki idealnie wkomponowują się w spartańską atmosferę filmu - w końcu według logiki fabuły należy się wyrzekać wszelkich przyjemności, a muzyka jest jedną z najbardziej zdradliwych pułapek. „To podkrada się i wpełza do środka, a my nawet nie zauważamy”, mówi Maria do wtóru piosenki Roxette, tłumacząc zdezorientowanej wuefistce, że nie będzie ćwiczyć, dopóki z radia płynąć będą „szatańskie rytmy". Teoria, że każda muzyka nieskomponowana przez Bacha, jest narzędziem w rękach Zła, pochodzi od księdza Webera, który w pierwszej scenie nakłania dzieci do potencjalnego wyrzeczenia w imię wiary, gdy sięgają po ciastko. „Droga krzyżowa" koncentruje się na rzymskokatolickiej parafii fikcyjnego zboru, opartego na Bractwie Kapłańskim św. Piusa X, które zostało ekskomunikowane przez Watykan za ultrakonserwatywne poglądy. [Ewa Wildner, 20. Wiosna Filmów] (info: JCK)
Ostatnio komentowane
allergy asthma relief asthma rates
stromectol for sale http...
allergies and kids options treatment center
albuterol inhaler without...
Może cymbale zaczniesz się czepiać tych na górze?Boisz się prymitywów z...
severe hair loss gi journal
ivermectin for humans http ivermectin...
journal of gastrointestinal endoscopy fish allergy symptoms
...