Z wywiadówki do sądu

Konflikt pomiędzy 29-letnią mamą a nauczycielką jej syna zaczął się bardzo niewinnie. Pani Justyna poprosiła wychowawczynię, by ta pozwoliła odbierać jej syna 10 minut przed końcem lekcji trzy razy w tygodniu i tylko przez pierwszy semestr. W ten sposób chciała zdążyć go odwieźć do Cieplic, gdzie zostawiała siedmiolatka pod opieką dziadków i wrócić na zajęcia do Policealnego Studium Farmaceutycznego w „Budowlance”.

- Niemożliwe jest by odebrać dziecko ze szkoły o 15:20, zawieźć je do Cieplic i wrócić na 16 z powrotem na Zabobrze – tłumaczyła pani Justyna.

Początkowo nauczycielka przystała na propozycję młodej mamy, ale kiedy dochodziło do odbioru ucznia wyraźnie protestowała i kategorycznie sprzeciwiała się uprawianiu podobnych praktyk. Miała wówczas twierdzić, że zakłóca to jej porządek i przeszkadza w pełnieniu obowiązków.

Jak sytuację widzi nauczycielka? Tego próbowaliśmy się dowiedzieć, ale pomimo usilnych prób odmówiła komentarza w tej sprawie.

- To, co najbardziej mnie ubodło, to bezpodstawne groźby, które nauczycielka skierowała do mojego syna, że nie zda do drugiej klasy. Jego żal był tym większy, że stało się to na oczach całej klasy – wylicza matka.

Potem nauczycielka przeprosiła wychowanka, twierdząc, że żartowała. O komentarz do tej sytuacji poprosiliśmy dyrektora podstawówki, ale i on odmówił.

W awanturach zaczęły uczestniczyć pozostałe dzieci, a wraz za tym ich rodzice. Wreszcie w „jedenastce” pojawiła się policja, bo pani Justyna nie chciała wpuścić nauczycielki do klasy. Skutecznie blokowała wejście nie tylko wychowawczyni, ale także czekającym na korytarzu najmłodszym uczniom. Przestała przychodzić też na wywiadówki.

- Bo akurat wypadały w dni mojej nauki. Próbowałam zatem w innym terminie kontaktować się z nauczycielką, ale zawsze byłam odprawiana z kwitkiem – tłumaczyła pani Justyna.

II klasa sprawę bada już prokuratura

Zniesmaczeni zachowaniem matki, która notorycznie miała podważać decyzje nauczycielki i co gorsza wielokrotnie ją publicznie znieważać byli rodzice. W końcu zwołali zebranie, by wspólnie zażegnać konflikt.

- Chcieli wówczas usunięcia mojego syna ze szkoły. Ich zdaniem jestem dla nich niewygodnym rodzicem, bo jako jedyna w klasie odmówiłam płacenia składek. Nie podobało mi się, że pani skarbnik nigdy nie potrafiła wytłumaczyć się na co były przeznaczane te kwoty – mówiła pani Justyna.

Niestety rozmawiać na temat głośnego konfliktu pomiędzy paniami nie chcieli też rodzice. Twierdzili, że są już zmęczeni całą sytuacją i toczącym się procesem. Murem stają za nauczycielką i chcą już spokoju.

Czarę goryczy miała przelać odmowa wydania matce dziecka przez nauczycielkę.

- Syn został wtedy wyrzucony z klasy, bo porysował ławkę. Wybiegł, więc przed salę. Był bardzo zdenerwowany. Wezwałam policję, bo nauczycielka odmówiła mi jego wydania. Twierdziła, że dziecko jest zbyt roztrzęsione i zarzuciła mi, że je biję. Po interwencji policji wreszcie mogłam spokojnie wrócić z nim do domu – wspomina pani Justyna.

Po tym zajściu do prokuratury trafiło doniesienie rodziców o niewłaściwym zachowaniu w stosunku do nauczycielki. Dłużna pani Justynie nie pozostała również sama nauczycielka, która najpierw o popełnieniu przestępstwa zawiadomiła prokuraturę, a potem sprawą zajął się już Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze.

III klasa - matka staje przed sądem

Justyna Lewandowska została oskarżona, że od września 2009 r. do października 2010 r. […] wielokrotnie znieważyła funkcjonariusza publicznego […] podczas i w związku z pełnieniem przez nią obowiązków służbowych jako nauczyciel […]”. Matka miała rzekomo kierować w stosunku do wychowawczyni jej syna obelżywe słowa, które dyskredytowały nauczycielkę w oczach dzieci i rodziców.

- W sądzie zostałam oskarżona o to, że nazwałam nauczycielkę blacharą i pokazałam jej „fuck you”. Dla mnie to było żenujące, tym bardziej, że tego nie zrobiłam – dodaje matka.

W międzyczasie do pani Justyny trafia kurator, w domu odwiedza ją również policja.

- Chcieli sprawdzić czy w domu nie panuje patologia. Do tej pory nie wiem na czyje polecenie się zjawili – wspomina matka.

Justyna Lewandowska wnioskowała jeszcze o warunkowe umorzenie sprawy na okres próby. Chciała nawet przeprosić nauczycielkę, ale sąd nie przychylił się do jej prośby. Na głównej rozprawie nie przyznała się do winy, po czym nagle zmieniła zdanie i sama zaproponowała wymiar kary. Tym razem sąd przystał na jej propozycję i zasądził dwa miesiące ograniczenia wolności w zawieszeniu na rok.

- Poddałam się dobrowolnej karze, bo chciałam, żeby to wszystko już się zakończyło. Póki syn uczęszcza do tej szkoły, chcę aby był sprawiedliwie traktowany i oceniany– dodaje pani Justyna.

Pomimo, że wyrok już zapadł konflikt nadal się toczy. W opinii pani Justyny nauczycielka ulega emocjom i wprowadza wychowanka w sprawy dorosłych. Wtajemnicza go w sądowe rozstrzygnięcia i straszy.

- „Mama zrobiła coś bardzo złego i jeśli jeszcze raz to uczyni, to pójdzie do więzienia”. Po tych słowach syn miał problemy z zaśnięciem, budził się także w nocy – wspomina zbulwersowana skazana.

Wyrok nie jest prawomocny, a pani Justyna zapowiedziała apelację.