Rozpędzona PESTKA 2018

Drugi dzień festiwalu (28 kwietnia) był niezwykle intensywny, bo dzień „pestkowiczów” zaczyna się w godzinach przedpołudniowych warsztatami: prasowymi, które prowadzi Ryszard Grzywacz, medialnymi (Maciej Bartkiewicz) i teatralnymi (Tim Schreiber). Godziny popołudniowe, to już maraton spektakli, który rozpoczął się o godz.17,00 w Zdrojowym Teatrze Animacji, spektaklem studentów Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie pt. „Przebudzenie” w reżyserii Marty Malinowskej. Aktorzy stawiają widzów wobec pytania, czy dziś możliwe jest katarktyczne przeżycie, ekstaza, oczyszczenie, które zarezerwowane były dla praktyk religijnych, a dzisiaj raczej kojarzą się z koncertem czy narkotykami; to zderzenie pierwotnej cielesności z sztywnymi zasadami i analizą intelektualną. Czy wolność to uleganie zmysłom, ekstazie i szaleństwu, czy też intelektualne doświadczenie i ujarzmienie „pierwotnych” żądz. Spektakl z dużą dawką fizyczności, zmysłowości, intymności i muzyki.
Dzięki „pestkobusowi”, wynajętemu przez organizatorów, widzowie po spektaklu sprawnie przemieścili się z Cieplic do Jeleniej Góry, gdzie w Sali Novej o godz.godz.18.30 odbył się spektakl pt. NAZYWAM SIĘ WOJNA, w wykonaniu dwojga absolwentów Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku, Anny Domalewskiej i Rafała Derkacza. Został on zrealizowany na podstawie tekstów i dramatów Marzeny Sadochy „Za chwilę spadnie bomba” i „Ptaki, które jem”, Magdaleny Fertacz „Trash Story albo sztuka (nie)pamięci", Michała Rusinka „Zaklęcie na W” oraz Cali Davide’a „Wróg”. Młodzi aktorzy, posługując się niewielkimi rekwizytami, lalką i kilkoma zabawkami dziecinnymi, prezentują dramatyczny obraz wojny widzianej oczami dziecka. Ta perspektywa, nieczęsto obecna w nie tylko w polskiej dramaturgii, ale i szerzej – w polskiej literaturze, czyni ten obraz jeszcze bardziej przejmującym i dramatycznym.
Ostatnim przedstawieniem drugiego dnia PESTKI był „Ghost dance” Teatru Brama Goleniów (Sala Widowiskowa JCK, godz.19.30).
Teatr Brama, założony przez Daniela Jacewicza, istnieje w Goleniowie od 1996 roku i jest wielonarodową grupą ludzi, a spektakl „Ghost dance” zaskakuje bogatą i zróżnicowaną warstwą muzyczną i choreograficzną. Tradycyjnie dzień zakończyło spotkanie z zespołami - prowadził Jędrzej Soliński, który miał niełatwe zadanie wykorzystania krótkiego czasu na rozmowy ze wszystkimi występującymi tego dnia aktorami. Poradził sobie znakomicie – prowadził spotkanie sprawnie, błyskotliwie, był dowcipny, dociekliwy – słowem – profesjonalny!
Koncert Mery Spolsky zwieńczył drugi dzień festiwalu.

Równie intensywnie było na wczorajszych (29 kwietnia) prezentacjach, poczynając od przedpołudniowych warsztatów, na wieczornych spektaklach i dyskusji kończąc. A dzień był niezwykle intensywny - nie tylko z powodu ilości zdarzeń, ale ich „temperatury”. Trzeciego dnia można było obejrzeć dwa spektakle usytuowane na dwóch biegunach artystycznych emocji. Pierwsze - „Teraz wszystkie dusze razem”, spektakl dyplomowy studentów Akademii Sztuk Teatralnych im. S. Wyspiańskiego we Wrocławiu odbył się o godz.17,00 w Zdrojowym Teatrze Animacji. Okazał się niezwykle energetyczny, dynamiczny i pełen ekspresji, rozbudzając gorące emocje także na widowni. Reżyser zbudował swoje widowisko na podstawie tekstów Eurypidesa i Adama Mickiewicza a także obrazów Zdzisława Beksińskiego, form scenicznych Tadeusza Kantora czy Andrzeja Wróblewskiego, jest nasycony dźwiękiem (muzyka grana jest na żywo), ruchem scenicznym. Pokazywany w tle film ze zrujnowanego Aleppo bardzo wyraźnie wskazuje kontekst obrzędu zwoływania dusz naszych zmarłych – czy coś zostanie z ich wołania, czy jesteśmy, czy chcemy nie tylko ich słuchać, ale także usłyszeć?
Drugi spektakl wieczoru to kameralne „Zakonnice odchodzą po cichu”, w reżyserii Darii Kopeć z Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu, zrealizowane na motywach bestsellerowego reportażu Marty Abramowicz. Także i ten spektakl nasycony był widocznymi emocjami, jednak aktorki budują nastrój niezwykle oszczędnymi środkami – głosem, gestem, ciszą, dźwiękiem. Ogląda się pięć kreacji aktorskich – wiarygodnych, prawdziwych i poruszających. Spektakl został zasłużenie wyróżniony w ramach I edycji konkursu Modelatornia (odwołującego się w swojej idei do metody pracy i poszukiwań Jerzego Grotowskiego). Jury doceniło temat i formę opartą przede wszystkim na poszukiwaniach aktorskich. Po spektaklach – jak zwykle spotkania z artystami, które poprowadził niezawodny i perfekcyjnie przygotowany Jędrzej Soliński, a że tym razem nie otrzymał żadnego wsparcia ze strony publiczności, która nie miała żadnych pytań do aktorów - zakończył spotkanie. 

Czytaj także: 

PESTKA 2018: Będzie awangardowo

PESTKA 2018 wystartowała!

Kryształowe PESTKI 2018 rozdane!