Ostatnie pożegnanie Asi

Bez finansowej, rzeczowej i duchowej pomocy Asi nie byłoby wielu imprez i uroczystości. Wspierała, często dyskretnie i bez rozgłosu wszystkich, którzy się do Niej zwracali. Pomagała też z własnej inicjatywy. Dzieciom, seniorom, sportowcom, osobom niepełnosprawnym i skrzywdzonym przez los. Asia Stanek organizowała koncerty charytatywne i bale, wspierała Domy Dziecka, Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy, Bieg Serc i inne przedsięwzięcia.

- Asieńka była dla wszystkich koleżanek pogotowiem pomocowym, była z nami na dobre i na złe – mówi Elżbieta Godyń. - Uwielbiała uszczęśliwiać ludzi, lecz my nie zawsze robiłyśmy to w stosunku do Niej. Pomagała nam, a my nie potrafiłyśmy Jej pomóc. Śmierć przyszła nagle i niespodziewanie. Wiele osób nie wierzy, że Asieńka jest w lepszym, niebiańskim świecie.

- Ktoś kiedyś powiedział, że człowiek nie umiera, kiedy pamiętają o nim inni. My dziś stojący tak licznie nad Twoją urną będziemy o Tobie pamiętać – powiedział w mowie pogrzebowej Olgierd Poniżnik.

Asia przyszła na świat w Kowarach, w rodzinie Elżbiety i Józefa Lupów. Z mamą prowadziła Dom Turysty „Nad Jedlicą”. W Karpaczu z mężem Andrzejem wybudowali stylowy dom i wychowali synów, Tomka i Jędrka. Prowadzili „Jubilera”. Zaczęli od naprawy zegarków i usług złotniczych, potem sprzedawali wyroby jubilerskie. Z Andrzejem zrealizowali kolejne marzenie - stok narciarski ”Relax”. Wspólnie z synami stworzyli w Karpaczu Przystanek Bawaria z Parkiem Bajek. Asia Stanek z wielka pasją, wspólnie z rodziną i przyjaciółmi, ale niekiedy ponad Jej siły, skutecznie realizowała pomysły wywodzące się z marzeń. Miała następne.

Kilka godzin po urodzeniu bardzo tuliła umiłowanego wnuczka Jonasa. Mówiła, że „oderwie” się od zajęć na stoku i będzie z Jonasem w wózeczku spacerować po parku. Nie mogła już doczekać się wnuczka w domu przy ulicy Sarniej.

Niedzielny poranek będzie zawsze tragicznym wspomnieniem dla najbliższej rodziny, krewnych i przyjaciół.

Pokój Jej duszy. Asiu, będziemy za Tobą tęsknić.