Nożem w plecy

- Gdy mnie uderzył, podjąłem walkę – opowiada pan Marek, ratownik górski z wieloletnim stażem. - Uderzyłem go siatami, mięso dla psów rozrzucone zostało na podłodze. W końcu go obezwładniłem. Wyskoczyłem na zewnątrz domu, zamknąłem drzwi na klucz.

Zadzwonił na policję i po znajomą. Na wszelki wypadek, gdyby policja próbowała mu potem wmówić, że nic się nie stało i że nie wcale nie został ranny. Kazał też zbadać się na zawartość alkoholu, by nie było wątpliwości, że był trzeźwy.

- Nożownik uciekł do piwnicy – opowiada Marek Przeworski. - On tam pali w piecu kobiecie, która mieszka w tym domu, co ja. Słyszałem, jak policjanci proszą go, by otworzył drzwi...

Pogotowie nie dojechało pod sam dom, bo nie poradziło sobie z przejazdem przez pobliski mostek. Marek Przeworski krwawił, ale rana – na szczęście – była powierzchowna.

- Policjanci nie zabezpieczyli śladów – mówi zdumiony. - Musiałem pożyczyć im kable, by mogli uruchomić swojego pięknego jeepa. Pogotowie zabrało mnie do szpitala Bukowiec. Zeszyli mnie i puścili. Szwy mają być zdjęte 10 lutego.

Ze szpitala pojechał na komisariat w Karpaczu. - Tam powiedziano mi, że jak napastnik wytrzeźwieje, to następnego dnia go wypuszczą.

Usłyszał też, że może skarżyć napastnika prywatnie... To często formułka powtarzana przez policjantów przy okazji niegroźnych – ich zdaniem – przestępstw.

Cały artykuł w najnowszych „Nowinach Jeleniogórskich” nr 6/10.