Niezwykłe spotkanie z legendą sportu

W czwartkowy wieczór, 10 października podczas spotkania autorskiego w Książnicy Karkonoskiej w Jeleniej Górze Władysław Kozakiewicz promował swoją autobiografię „Nie mówcie mi jak mam żyć” napisaną wspólnie z Michałem Polem.

- Czekałem 40 lat, aby pana osobiście poznać i zapytać o kilka spraw – powiedział jeden z kibiców. Inny fan lekkiej atletyki dodał, że na moskiewskim stadionie oglądał i oklaskiwał mistrza „Kozaka”, gdy ten zdobywał złoty medal i wynikiem 5,78 metrów ustanowił rekord świata. Pan Roman przyniósł dwie książki, w tym wcześniej wydany „Gest Kozakiewicza”, poprosił o autograf z dedykacją dla siebie i syna.

W trakcie ponad dwugodzinnego spotkania jeleniogórscy najpierw kibice obejrzeli olimpijskie skoki w telewizyjnej relacji. Potem Władysław Kozakiewicz, od siedmiu miesięcy mieszkaniec Lubania, ze swadą, często dowcipnie i z humorem, opowiadał o swoim ciekawym życiu osobistym i rodzinnym i przed wszystkim o nieznanych epizodach z jego pasjonującej kariery sportowej. Mówił o technicznej ewolucji sprzętu, o tyczkach do skakania, najpierw bambusowych, potem metalowych, aluminiowych i z włókiem szklanych oraz węglowych.

Najlepiej z zawodników światowej czołówki skakałem technicznie, ale połamałem najwięcej, aż 27 tyczek - potwierdził mistrz i opowiedział zdarzenie z 1974 roku na obozie we Francji. - Po skoku tyczka pękła w trzech miejscach, jeden z kawałków uderzył w plecy tak, że straciłem przytomność.

Władysław Kozakiewicz przyznał, że dzięki sportowi zwiedził cały świat, z wyjątkiem Afryki. Nie dorobił się, jak później Sergiej Bubka, setek milionów dolarów. Teraz żyje z polskiego świadczenia olimpijskiego (2500 zł miesięcznie) przyznawanej olimpijskim medalistom i z dużo wyższej emerytury niemieckiego nauczyciela, którym był przez 20 lat. Od 42 lat jest szczęśliwym mężem i ojcem Kasi i Małgosi oraz dziadkiem. Trzykrotnie pytano go, czy zechce zostać w Polsce ministrem sportu. Taką propozycję otrzymał od prezydentów, pierwszą od Aleksandra Kwaśniewskiego i ostatnią od ś.p. Lecha Kaczyńskiego.

Nie zabrakło wspomnień o słynnym geście w Moskwie.

- Jestem jedynym w historii lekkoatletą, który pobił rekord świata i został wygwizdany. Po pokazaniu wała chciano odebrać mi medal i dożywotnio zdyskwalifikować. Przywódca ZSRR Breżniew i partyjni prominenci byli oburzeni, bo obraziłem naród radziecki. Tłumaczyłem, że zawsze taki gest robię, jak biję rekord świata. Poparł mnie ówczesny szef MKOL, pan Juan Antonio Samaranch. Mówił, że to jest mój gest zwycięstwa i zawsze go robię – wspominał Władysław Kozakiewicz. Opowiedział o początkach swojej kariery, o szykanach, jakie go spotykały i o zaginionych paszportach, o obowiązkowym haraczu dolarowym dla działaczy, o kolegach i przyjaciołach ze stadionów świata.

Na zakończenie autorskiego spotkania były tradycyjne pamiątkowe zdjęcia i autografy oraz krótkie rozmówki z mistrzem. Dzień wcześniej, 9 października, Władysław Kozakiewicz spotkał się z kibicami w czytelni Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w lwóweckim ratuszu.  

Czytaj także: 

Warto czytać: Ten od wała. Spotkania z Kozakiewiczem