Niemieckie kino w Marysieńce

Piątek, 08.10.2010
godz. 16:00 - Ocalona
godz. 18:00 - Uroczyste otwarcie Festiwalu i wystawy - Na krańcach królestwa
godz. 20:00 - Blaszany bębenek

Sobota, 09.10.2010
godz. 16:00 - Droga Molly
godz. 17:30 - Polska Love Serenade - /po projekcji filmu spotkanie z realizatorami filmu/
godz. 20:00 - Światła

Niedziela,10.10.2010
godz. 16:00 - Kwestia gustu 2009
godz. 18:00 - Pobyt
godz. 20:00 - Milcząca gwiazda

Blaszany bębenek (Die Blechtrommel / Le tambour) reż. Volker Schlöndorff. Prod.: Franz Seitz / Bioskop / Halleluja / Artemis / Argos; RFN / Francja 1979. Kol. 144 min.
Adaptacja powieści Günthera Grassa; historia Kaszubów i Gdańska od 1899 roku, kiedy to Anna Brońska ukryła pod spódnicami Józefa Koljaiczka, do 1945 roku, kiedy jej wnuk Oskar Matzerath wyjeżdża do Niemiec. „Złota Palma” na MFF w Cannes, „Oscar” za film zagraniczny.

Schlöndorff Volker (używał pseudonimu Volker Loki), ur. 31.03.1939, Wiesbaden, Niemcy. Studiował ekonomię, nauki polityczne i reżyserię w Paryżu i tam też praco-wał od początku lat 60. jako asystent reżysera. Sukces debiutanckich „Niepokojów wychowanka Törlessa” otworzył drogę „nowemu kinu niemieckiemu”, któremu prze-wodził wraz z Alexandrem Kluge. Zaczynał od lewicujących filmów politycznych, by dojść do opisywania mechanizmów rządzących światem i ludzkimi działaniami. Swo-je filmy opierał zwykle o dobrą literaturę, inscenizując ją z nieco akademickim taktem. Za „Stille nach dem Schüss” zdobył nagrodę za najlepszy film europejski na MFF w Berlinie. Założony przez niego w 1973 z Reinhardem Hauffem i Eberhardem Jun-kersdorf „Bioskop Film” promował młodych i ambitnych realizatorów RFN; przydało mu się to, gdy w 1992 został jednym z szefów berlińskich studiów DEFA pod nową nazwą Studio Babelsberg. W 2002 został kawalerem Legii Honorowej. Często pra-cował w teatrze i operze, od początku XXI wieku zajął się też wykładaniem reżyserii. Zaangażowany politycznie (SPD), pomagał w 2005 podczas kampanii kanclerskiej Angeli Merkel. W 2008 opublikował autobiografię „Licht, Schatten und Bewegung”.

Filmy:

1960: Wen kümmert’s [kr. m.]; 1966: Niepokoje wychowanka Törlessa (Der junge Törless); 1967: Mord und Totschlag; 1967: Der Paukenspieler now.: „Ein unheim-licher Moment”; 1969: Michael Kohlhaas - der Rebell; 1969: Baal [tv]; 1970: Der plötzliche Reichtum der armen Leute von Kombach; 1971: Deutscher Film in Japan und das japanische kino [dok.]; 1971: Der Moral der Ruth Halbfass; 1972: Strohfeuer; 1973: Übernachtung in Tirol [tv]; 1974: Georginas Gründe / Les raisons de Georgina [tv]; 1975: Utracona cześć Katarzyny Blum (Die verlorene Ehre der Katharina Blum); 1976: Der Fangschuss / Coup de grâce; 1977: Nur zum Spass, nur zum Spiel / Ka-leidoskop Valeska Gert [dok.]; 1978: Der zoologische Palast [tv]; 1978: Deutschland im Herbst now.: „Die verschobene Antigone”; 1979: Blaszany bębenek (Die Blechtrommel); 1980: Der Kandidat [dok.]; 1981: Die Fälschung / Le faussaire; 1983: Krieg und Frieden now. 1: „Gespräche im Weltraum”, now.2: „Atombunker”, now. 3: „Kill Your Sister”; 1983: Miłość Swanna (Un amour de Swann); 1985: Death of a Sa-lesman [tv]; 1986: Helmut Schmidt in der DDR [dok.]; 1987: A Gathering of Old Men / Ein Aufstand alter Männer; 1989: Wilder-Auktion [dok.]; 1989: The Handmaid’s Tale; 1991: Homo Faber (Homo Faber); 1992: The Michael Nyman Songbook [dok.]; 1992: Billy Wilder, wie haben Sie’s gemacht? / Billy How Did You Do It? [tv dok.]; 1996: Król Olch (Der Unhold); 1998: Palmetto / Dumme sterben nicht aus; 2000: Die Stille nach dem Schüss / Legend of Rita; 2002: Ein Produzent hat Seele oder er hat keine [tv]; 2002: 10 minut później. Wiolonczela (Ten Minutes Older: The Cello) now. 4: „Oświecenie” (The Enlightenment); 2004: Dziewiąty dzień (Der neunte Tag); 2005: Enigma - Eine uneingestandene Liebe [tv]; 2006: Billy Wilder Speaks [tv]; 2006: Strajk; 2007: Ulzhan / Ulzhan - Das vergessene Licht

Droga Molly (Molly's Way) reż. Emily Atef. Prod.: Niemcy 2005. Kol. 85 min.
Tytułowa bohaterka przyjeżdża w ciąży z Irlandii do Wałbrzycha – w poszukiwaniu ojca swojego nienarodzonego dziecka. Poznaje nowych ludzi, nowy świat, nowe obyczaje. Poznaje siebie. Kino świadomie prowincjonalne, ale wyśmienite.
Atef Emily, ur. 1973, Berlin Zachodni, RFN. Ukończyła reżyserię w berlińskiej Deut-sche Film- und Fernsehakademie Berlin.
Filmy:
2003: XX to XY: Fighting to Be Jake [kr. m.]; 2003: Sundays [kr. m.]; 2004: I Love You I Kill You [kr. m.]; 2004: Asyl now.: “Djibril und Zoran”; 2005: Droga Molly (Molly's Way); 2008: Obcy we mnie (Das fremde in mir)

Kwestia gustu 2009 / Ansichtssache 2009
Kwestia gustu 2009 to polsko – niemiecki projekt filmowy. Założenie było proste: sześcioro młodych autorów z Niemiec przyjechało do Polski ze swoimi scenariusza-mi. Powstało sześć zespołów, składających się z niemieckiego autora, polskiego reżysera i polskiego producenta, którzy wspólnie pracowali nad rozwojem scenariusza. Sześć filmów na podstawie scenariuszy wypracowanych podczas warsztatów zostało zrealizowanych w grudniu 2009 roku i styczniu 2010 roku w Polsce.
Ballada (Ballade) reż. Piotr Litwin. Scen.: Michael Felker. Prod.: Polska / Niemcy 2010. 11 min
Liniowość czasu to tylko złudzenie, ale wiedzieć o tym i doświadczyć tego, to dwie różne rzeczy.
Poranek (Ein Morgen) reż. Justyna Tafel. Scen.: Judith Keller. Prod.: Polska / Niemcy 2010. 17 min
Zimowy poranek. Dla Hani i jej rodziny to poranek jak każdy inny. Jednak nie do końca.
Plama (Der Fleck) reż.: Igor Chojna. Scen.: Janko Marklein i Igor Chojna. Prod.: Polska / Niemcy 2010. 15 min.
Irena, nauczycielka, w drodze do pracy powoduje wypadek samochodowy. To, co uznaje za nieszczęśliwy traf, nie tylko przerywa jej codzienną rutynę, lecz może również zmienić jej życie.
Babcia Tusia (Oma Tusia) reż: Mark Wegner. Scen.: Olga Grjasnowa. Prod.: Polska / Niemcy 2010. 12 min.
Remont mieszkania nie zawsze oznacza, że twoje życie zacznie wyglądać lepiej.
Mruczanka na 4 rakietki (Ping Pong mit der Schwarzen Katze) reż.: Bartosz Warwas. Scen.: Isabelle Lehn. Prod.: Polska / Niemcy 2010. 18 min.
Ewa kocha swojego chłopaka Jana, swojego kota i sama siebie. Idylla, gdyby nie kocia siostra Kitty…
Dom śmierci (Haus des Todes) reż: Matej Bobrik. Scen.: Kathrin Schadt. Prod.: Pol-ska / Niemcy 2010. 17 min.
Kto powiedział, że starzy umierają pierwsi? W tym małym domu starców, troszczą się o siebie potajemnie. Ciesząc się codziennymi rytuałami życia, mają do roboty lepsze rzeczy, niż czekać na śmierć.

Milcząca gwiazda / Der schweigende Stern reż. Kurt Maetzig.
Prod.: ZF Iluzjon / DEFA; Polska / NRD 1959. Kol. 124 min.
Science-fiction według Stanisława Lema. W 1985 na Wenus leci wyprawa kosmiczna z Ziemi, by odkryć, że Wenusjanie doprowadzili prawdopodobnie do samozagłady swojej planety. Ziemi to nie grozi, na niej zwyciężył socjalizm. Jaki socjalizm, taka fantastyka.
Maetzig Kurt, ur. 25.01.1911, Berlin, Niemcy. Studiował filozofię, psychologie i prawo międzynarodowe. Od początku lat 30. związany z kinem jako operator zdjęć trickowych. Od 1944 był członkiem Komunistycznej Partii Niemiec. Po wojnie debiutował filmami dokumentalnymi o urokach socjalizmu w Niemczech. Debiut fabularny („Małżeństwo w mroku”), oparty na prawdziwych wydarzeniach z lat III Rzeszy przyniósł mu światowe uznanie – niestety, nie potwierdzone kolejnymi realizacjami. Temperament polityczny wygrywał w jego filmach zawsze z ambicjami realizacyjnymi, nawet w fantastycznej „Milczącej gwieździe” propagował (zresztą za powieścią Stanisława Lema) zwycięstwo socjalizmu. Próba nieco uczciwszego opisu otaczającej go rzeczywistości lat stalinowskich w „Das Kaninchen bin ich” zakończyła się odłożeniem filmu na półki i czasową niełaską. Od 1955 wykładał w szkole filmowej w Babelsbergu.

Filmy:
1946: Brelin im Aufbau [dok.]; 1946: FDGB [dok.]; 1946: Musikalischer Besuch [dok.]; 1946: 1. Mai 1946 [dok.]; 1946: Leipziger Messe 1946 [dok.]; 1946: Einheit SPD – KPD [dok.]; 1947: Małżeństwo w mroku (Ehe in Schatten); 1949: Cztery pokolenia (Die Buntkarierten); 1950: Rada bogów (Der Rat der Götter); 1950: Zawsze gotowi (Immer bereit) [dok.]; 1950: Bracia Benthin (Familie Benthin); 1951: Małżeństwo aktorki (Roman einer jungen Ehe); 1953: Na barykadach Hamburga (Ernst Thälman – Sohn seiner Klasse); 1955: W walce z Hitlerem (Ernst Thälman – Führer seiner Klas-se); 1956: Schlösser und Katen; 1957: Dziewczyna z domu poprawczego (Vergesst mir meine Traudel nicht); 1958: Pieśń marynarzy (Das Lied der Matrosen); 1959: Milcząca gwiazda; 1960: Septemberliebe; 1961: Lot kapitana Loya (Der Traum des Hauptmann Loy); 1961: Der Schatten [tv]; 1962: Lampe und Krokodill [dok.]; 1962: An französischen Kaminen; 1963: Kryptonim Preludio 11 (Preludio 11); 1965/1989: Das Kaninchen bin ich; 1967: Das Mädchen auf dem Brett; 1967: Die Fahne von Kriwoj Rog; 1969: Aus unserer Zeit now. 4: „Der Computer sagt: nein“; 1972: Januskopf; 1975: Człowiek przeciw człowiekowi (Mann gegen Mann)

Na krańcach królestwa (Am Ende des Reiches) reż. Kornel Miglus. Prod.: Niemcy 1990. Kol. 76 min.
Trzy dziewczyny z Niemiec wybierają się na wycieczkę do małego miasteczka na Śląsku nie wiedząc, że ta podróż zmieni raz na zawsze ich życie. Każda z nich skon-frontowana będzie z tym, przed czym całe życie uciekała: z rodziną, z miłością, z przeszłością.
Miglus Kornel, ur. 1957, Tarnowskie Góry, Polska. Studiował filozofię, lingwistykę i psychologię w Polsce, USA i Niemczech. Był doktorantem w Instytucie AI w Berlinie. Doświadczenia filmowe zbierał w DFFB/Berlin oraz Hunter College/Nowy Jork (produkcja / reżyseria), brał udział w warsztatach filmowych m. i. z Krzysztofem Kieślow-skim EFA – Masterschool i Yurkiem Bogayewiczem oraz studiował scenopisarstwo u Schlesingera i Cunninghama, w ramach programu SOURCES oraz Master School of Drehbuch / Julien Friedman. W latach 1996/97 prowadził redakcję „ABC des Films“ dla stacji „Radiomultikulti“ w Berlinie, w 1997/98 wykładał na Uniwersytecie Humbold-ta w Berlinie. W latach 1997-99 organizował projekty filmowe z więźniami w Spremberg. Od 1998 pracuje z młodzieżą nad produkcją filmów dokumentalnych. W roku 2002 założył Vacant Filmpool, filmową firmę produkcyjną, a w roku 2006 powołał do życia fundację „Nowa Ameryka”. Kornel Miglus jest od roku 1994 pracownikiem Instytutu Polskiego w Berlinie odpowiedzialnym za promocję polskiego filmu w Niemczech.
Filmy:
1990: Am Ende des Reiches (Na krańcach królestwa); 1994: Die Muse [dok.]; 1997: Die Polen vom Potsdamer Platz [dok.]; 2000: Saturday Afternoon Fever [dok.]; 2001: Day in, day out [dok.]; 2003: Black See [dok.]; 2003: Estland Mon Amour [dok.]; 2005: September ´39 [dok.]; 2006: Bulgaria D. C. [dok.]; 2006: Was geschah in Frankfurt am 3. Juli´74 [dok.]
Ocalona (Die überlebende) reż. Christian Steinke. Prod.: DEFA Fernsehen; NRD 1975. Kol. 86 min.
Niemiecki pisarz w poszukiwaniu materiałów do książki o ruchu oporu podczas II wojny światowej przyjeżdża do Polski. Poznaje Polkę, Teresę, która opowiada mu o swojej miłości do niemieckiego dezertera i jego śmierci. Dość typowa produkcja TV NRD.
Steinke Christian. Debiutował zrealizowanym dla TV filmem dla młodzieży i proste opowieści TV stały się jego specjalnością.

Filmy:
1964: Egon und das achte Weltwunder [tv]; 1965: Herr Iwan [tv]; 1965: Das Glück der Maria H. [tv]; 1966: Oben fährt der grosse Wagen [tv]; 1969: Drei von der K [tv serial]; 1971: Der Sonne Glut [tv]; 1972: Romanze für einen Wochentag [tv]; 1973: Den Wolken ein Stück näher [tv]; 1975: Ocalona (Die überlebende); 1977: Verfolgung [tv]; 1978: Die lange Strasse [tv odc. 1, 2]; 1981: Kippenberg [tv]; 1983: Ich seche was, was du nicht siehst [tv]; 1983: Das Puppenheim in Pinnow [tv]; 1985: Pelle der Er-oberer [tv]; 1985: Kindheit [tv]; 1990: Marie Grubbe [tv serial]; 1991: Hüpf, Häschen, hüpf [tv]; 1995: Polizeiruf 110 - Grawes letzter Fall [tv].
Pobyt (Der Aufenthalt) reż. Frank Beyer. Prod.: DEFA Babelsberg; NRD 1982. Kol. 102 min.
Adaptacja powieści Hermanna Kanta; dziewiętnastoletni Mark Niebuhr zostaje pomyłkowo wzięty za zbrodniarza hitlerowskiego, członka SS. Film mówi o jego „pobycie” w polskim więzieniu, o śledztwie i współwięźniach, prawdziwych zbrodniarzach wojennych. Film Beyera miał ciekawą historię w Polsce. Najpierw Polacy pomagali w jego nakręceniu, następnie na wskutek ich protestu film został wycofany z MFF w Berlinie Zachodnim. W 1985 roku reżyser prezentował swoje dzieło władzy i Stowarzyszeniu Filmowców Polskich, co zaowocowało emisją telewizyjną (późno w nocy) i dopiero na koniec, w 1989 roku, premierą kinową (rozpowszechnianie w kinach stu-dyjnych i DKF). Ale kto wtedy w Polsce oglądał filmy z NRD?.
Beyer Frank, ur. 26.05.1932, Nobitz; zm. 01.10.2006, Berlin, Niemcy. Urzędnik kulturalny i reżyser teatralny w rodzinnej Turyngii, studiował reżyserię w praskiej FAMU. Od 1955 pracował jako asystent reżysera. Honorowany za dramaty, po odłożeniu na półki „Spur der Steine” pracował dla w prowincjonalnych teatrach i dla TV. „Jakob der Lügner” otrzymał jako jedyny film w historii NRD nominację do „Oscara” i przywrócił go do łask partii, „Pobyt” wywołał sprzeciw polskich władz. Znakomity warsztat po-zwalał mu realizować filmy wszelkich gatunków, najlepsze efekty dając w dramatach psychologicznych z przeszłości, wykorzystujących kostium opowieści sensacyjnych. Po upadku muru pracował głównie dla TV, wśród filmów zrealizowanych po zjednoczeniu wyróżnia się opowieść o dysydentach z Lipska („Nikolaikirche”).

Filmy:
1954: Rozničky [dok.]; 1957: Oddajcie mi dziecko (Zwei Mütter); 1957: Fredericus Rex – Elfter Teil [kr. m.]; 1957: Das Gesellschaftsspiel [kr. m.]; 1959: Eine alte Liebe; 1960: Pięć łusek (Fünf Patronenhülsen); 1962: Królewskie dzieci (Königskinder); 1962: Nadzy wśród wilków (Nackt unter Wölfen); 1963: Karbid und Sauerampfer; 1966/89: Spur der Steine; 1968: Der Geizige [tv]; 1970: Rottenknechte [tv serial]; 1973: Die sieben Affären der Doña Juanita [tv serial]; 1974: Jakob der Lügner; 1977: Kryjówka (Das Versteck); 1978: Geschlossene Gesellschaft [tv]; 1981: Der König und sein Narr [tv]; 1981: Die zweite Haut [tv]; 1982: Pobyt (Der Aufenthalt); 1983: Bocks-horn; 1988: Włamanie (Der Bruch); 1990: Ende der Unschuld [tv]; 1991: Der Ver-dacht; 1991: Sie und Er [tv]; 1992: Das grosse Fest [tv]; 1993: Das letzte U-Boot [tv]; 1994: Wenn alle Deutschen schlafen [tv]; 1995: Nikolaikirche; 1997: Der Hauptmann von Köpenick [tv]; 1998: Abgehauen [tv]
Polska Love Serenade reż. Monika Anna Wojtyłło. Prod.: Niemcy 2008. Kol. 75 min.
Dwójka młodych Niemców spotyka się przypadkiem w Polsce, w drodze do Lubomierza. Ze zdumieniem spoglądają na egzotyczny dla nich świat, na zachowanie spotykanych Polaków, którzy na serio biorą wiarę w magiczny czas świąt Bożego Narodzenia. Z tych spotkań, rozmów i zdarzeń wyłania się zdumiewający obraz miejsc i ludzi, które warto poznawać – i do których chce się wracać.
Wojtyłło Monika Anna, ur. 29.10.1977, Wrocław, Polska. Razem z rodzicami, polskimi artystami, od 1980 mieszka w Niemczech. Pierwsze kontakty z filmem miała już jako nastolatka, ukończyła reżyserię w szkolę filmowej w Berlinie. Pracowała jako asy-stent, występowała jako aktorka.
Filmy:
1997: Last Exit Aral [kr. m.]; 2001: 23 PS [kr. m.]; 2002: Ich bin doch nicht blind [kr. m.]; 2002: Danger Zone [dok.]; 2003: Tag eines Spinners [kr. m.]; 2003: Chymische Hochzeit [kr. m.]; 2003: Sticken und Ficken [dok.]; 2004: Kuckuck [kr. m.]; 2005: Hog Heaven [kr. m.]; 2007: Hog Heaven – Reloaded [kr. m.]; 2008: Die kleine dicke Me-ernixe [kr. m.]; 2008: Polska Love Serenade; 2009: Filmpark - Special Events [kr. m.]; 2009: Live it up [wideoklip]; 2009: Wer hat Angst vorm Bösen Wolf [kr. m.]

Światła (Lichter) reż. Hans Christian Schmid. Prod.: Niemcy 2003. Kol. 105 min.
Dla jednych to koniec świata. Dla innych wrota do nowego, lepszego życia. Chodzi o Odrę - graniczną rzekę pomiędzy Polską a Niemcami. To miejsce przedziwne. Dla jednych ważne, dla innych obojętne; piękne i brudne... To tu Ukraińscy imigranci licząc na polską łaskę błagają o dostęp do zachodniego raju. To tu pewien biznesmen traci wszystko, by zyskać coś ważniejszego. Tu rozgrywają się ważne chwile pewne-go nastoletniego przemytnika papierosów. Tu tłumaczka ryzykuje wszystko dla altruistycznej pomocy...
Schmid Hans Chistian, ur. 19.08.1965, Altötting, RFN.

Filmy:
1995: Nach Fünf im Urwald; 1998: 23 - Nichts ist so wie es scheint; 2000: Crazy; 2003: Światła (Lichter); 2006: Requiem (Requiem); 2009: Storm; 2009: Die Wundersame Welt der Waschkraft [dok.]
Projekt dofinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Współpracy Transgranicznej Polska-Saksonia 2007 – 2013.
Wstęp jest wolny: wejściówki do odbioru w Jeleniogórskim Centrum Kultury ul. 1 Maja 60, sekretariat I piętro.