Mniej hazardzistów, ale...

- To była sytuacja patologiczna, gdzie co rusz w mieście, na stacjach benzynowych można było spotkać punkt z maszynami do gier – mówi Żaneta Marmon-Leśniak, dyrektorka Stowarzyszenia Monar w Jeleniej Górze. To powodowało, że ilość hazardzistów rosła, bo pokusa była zbyt powszechna. Teraz specjaliści widzą spadek takich uzależnień. Choć jaskinie hazardu zniknęły, zjawisko podporządkowania życia grom, ułudzie łatwego wzbogacenia się, trzyma się mocno. Pan Andrzej do dziś spłaca długi, bo jakiś czas temu wziął ponad 30 tys. zł, żeby „postawić wszystko na jedną kartę i wyjść z kłopotów finansowych”. Wysłał za wszystko totolotka, systemem, żeby wygrana my się nie wymknęła. Trafił dwie kilkuzłotowe wygrane. Do jednego sklepu z lotto w centrum Jeleniej Góry regularnie rano przychodzi starsza pani i kupuje zdrapki. Wydaje po 20, 30 zł dziennie. W miesiącu nazbiera się 500-600 zł, połowa jej emerytury. Wygrała wiele razy po 5, 10 zł, raz 500 zł. Ewidentnie dokłada do interesu. Przychodzi jednak, bo chce „pomóc wnuczce”. W punktach rozpoznają już stałych klientów, którzy kupują naraz po kilkadziesiąt zdrapek, albo regularnie grają w „keno”

Do poradni uzależnień Monar w Jeleniej Górze wciąż trafiają patologiczni hazardziści. Sposób postępowania z nimi jest podobny jak w przypadku alkoholików czy narkomanów (spisywanie kontraktów, terapia indywidualna i grupowa, praca z rodziną, praca nad wewnętrzną motywacja do zmiany), zwłaszcza, że to uzależnienie często współwystępuje. - Kiedy jeszcze wszędzie były budki z maszynami do gier, to mieliśmy wielu metamfetaministów, którzy chodzili grać po zażyciu narkotyków – wskazuje szefowa jeleniogórskiego Monaru.