Kochała swoich uczniów i piękno tego świata

Była niezwykle cenionym nauczycielem. Kochała swoich uczniów i piękno tego świata. Szczególnie to, które od zarania dziejów powstało z serca, myśli i talentu człowieka. Gruntownie wykształcona na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, niestrudzenie odbywała niełatwe w owym czasie podróże do centrów kultury europejskiej, by z pasją nauczać o nich na lekcjach historii sztuki.

Umiejąca rozpoznać wielkość, gdziekolwiek by ona była, nie do końca świadoma własnej, z czułością przyjmowała hołdy kolejnych roczników naszych absolwentów. Donosili oni, że wiedza zdobyta na lekcjach Pani Profesor stanowi dla nich nie tylko mocne oparcie na studiach, ale również w życiu zawodowym. Wymagając od innych, wymagała przede wszystkim od siebie.

Dojeżdżała na swoje lekcje z Lubomierza i młodzież doskonale widziała, że najtrudniejsze nawet warunki pogodowe i utrudnienia komunikacyjne nie stanowią podstawy do odwołania Jej zajęć.

Pogodzona z życiem i własnymi ograniczeniami, obdarowywała nas i swoich podopiecznych ciepłą, życzliwą przyjaźnią.
Spieszyliśmy ją kochać, odeszła jednak zbyt szybko. Pożegnaliśmy Ją kwiatami i modlitwą w małej lubomierskiej kaplicy. Był szary, jesienny dzień. Sprzyjał naszym rozmyślaniom o życiu, bliskości i przemijaniu.

Pozostajemy w smutku
Absolwenci, nauczyciele, współpracownicy i dyrekcja Liceum Plastycznego przy Zespole Szkół Rzemiosł Artystycznych im. St. Wyspiańskiego w Jeleniej Górze.

Nowiny Jeleniogórskie nr 40/09.