Codzienne, duże i małe wyzwania
Praca
Długo szukali przyczyny niepełnosprawności syna. Okazał się nią niewykrywalny w badaniach mikrodefekt, który spowodował upośledzenie umysłowe. Jedna z lekarek, która diagnozowała małego Krzysia, widząc trud oraz poświęcenie rodziców stwierdziła, że dziecko ma szczęście, bo ma rodzinę, która z pewnością mu pomoże. Tak też się stało – rodzice zawsze byli dla niego wsparciem, a jednocześnie walczyli o to, by ich syn był jak najbardziej samodzielny. Krzysztof skończył szkołę specjalną w Złotoryi przysposabiającą do zawodu blacharza. – Nie wyobrażałam sobie, żeby siedział w domu, więc moim celem było tak zadziałać, aby miał zatrudnienie – opowiada pani Krystyna. – Dzięki życzliwości ludzi i zaufaniu, jakie dano mojemu synowi, był pierwszym pracownikiem z niepełnosprawnością w jednym z zakładów w Złotoryi. 18 lat przepracował, ostatnio w firmie „Kova”. Jednak osoba niepełnosprawna jednym się podoba, drugim wadzi – dodaje. Krzysztof stracił pracę, przez pewien czas opiekował się dziadkiem i jak podkreśla jego mama – fantastycznie się w tym sprawdził. Dzisiaj już od 5 lat jest pracownikiem ZAZ w Świerzawie. Został pozytywnie przyjęty, a przede wszystkim zaakceptowany. – O 8.00 zaczynam pracę, potem jest rehabilitacja, śniadanie i znowu wracamy do pracy – mówi Krzysztof, który wykonuje czynności takie jak konfekcjonowanie oraz drobny montaż.
Samodzielność
Pani Krystyna jest przekonana, że dla osoby z niepełnosprawnością nie tylko praca jest istotna, ale także codzienne obowiązki, dlatego od początku uczyła syna odpowiedzialności za sprawy domowe. – Kiedy przychodzą do mnie koleżanki dziwią się, ile Krzyś potrafi zrobić w domu – opowiada mama Krzysztofa. – On jest prawą ręką, prawdziwym gospodarzem, czasem sprzeczamy się o to, kto powiesi lub zdejmie pranie. Ze względu na cukrzycę i zaburzenia czucia dla niego pranie jest suche, a dla mnie wilgotne. Ale jakoś z tym wszystkim dajemy sobie radę – śmieje się pani Krystyna. Podkreśla, że od początku wiedziała, że nie może wyręczać syna we wszystkim. – Nie umie liczyć, to liczymy razem. Sam chodzi na zakupy, a mi pozostaje wierzyć w uczciwość ludzką – dodaje.
Rodzina
Pani Krystyna jest nauczycielką, rozwijała się, robiła kursy doszkalające. Niepełnosprawność syna nie wykluczyła jej z życia zawodowego, mimo że droga, jaką przebyła cała ich rodzina nie była łatwa. Bariery, odrzucenie i brak zrozumienia wobec osób z niepełnosprawnościami stanowiły największe przeszkody. Dla syna przeprowadzili się do Świerzawy, żeby miał bliżej do szkoły. – Ja nigdy nie wstydziłam się syna – mówi Krystyna Lewandowska – i mimo, że wiele osób nam bardzo pomagało, to musieliśmy otoczyć się pancerzem chroniącym naszą rodzinę przed złośliwościami i niechęcią. Dzisiaj staramy się nie przejmować nieuprzejmościami.
Krzysztof jest bardzo związany z siostrą Joanną, która mieszka w Poznaniu. – Dzwonią do siebie ciągle – opowiada pani Krystyna – i mają swoje sekrety. Cieszę, się z tego, że sztamę mają. Ale mnie jak każdej matce z chorym dzieckiem nie pozostaje mi nic innego jak po prostu długo żyć – mówi mama Krzysztofa, - bo kto się nim zaopiekuje, jak mnie zabraknie?
Maria Dembowska, Aleksandra Sztobryn-Kwiecińska
Maria Dembowska
Aleksandra Sztobryn-Kwiecińska
https://www.youtube.com/watch?v=gMTH6wba7Zo
https://www.youtube.com/watch?v=4eo13GDjTEs
Ostatnio komentowane
allergy asthma relief asthma rates
stromectol for sale http...
allergies and kids options treatment center
albuterol inhaler without...
Może cymbale zaczniesz się czepiać tych na górze?Boisz się prymitywów z...
severe hair loss gi journal
ivermectin for humans http ivermectin...
journal of gastrointestinal endoscopy fish allergy symptoms
...