Festiwal Teatrów Awangardowych PESTKA 2014 – spektakle, panele, muzyka: w JCK

Międzynarodowy Festiwal Teatrów Awangardowych PESTKA 2014
 

Godz. 18.00
Teatr Brama – Fale
NOVA SALA JCK, ul. 1 Maja 60/

Godz. 19.30
Teatr Formy - Babel
HANGAR GÓRA SZYBOWCOWA/ Wrocław Polska
Na spektakl bezpłatny transport w obie strony o godzinie 19.10 z parkingu przy JCK ul. 1 Maja 60

Godz. 21.00
Merlin Puppet Theatre (Grecja/Niemcy) - Clowns’ Houses
DUŻA SCENA JCK, ul. Bankowa 28/30/

Godz. 22.30
Panel Dyskusyjny – prowadzi Agnieszka Szymczykiewicz
KLUB KWADRAT JCK, ul. Bankowa 28/30/

Godz. 23.30
Muzyka festiwalu – Live Music
KLUB KWADRAT JCK, ul. Bankowa 28/30/

Wstęp na spektakle 2 zł, pozostałe imprezy: wstęp wolny

Szanowni Państwo
Każdy z pewnością słyszał o magicznej trójcy Sigmunda Freuda - Id, ego i superego. Te niezwykle ważne pojęcia, zwłaszcza w psychoanalizie, wskazują tor podróży, w jaką pragniemy Państwa zabrać podczas tegorocznej edycji festiwalu PESTKA. Pierwotne i leżące najgłębiej w naszej psychice „ID” zmusza do działania i wskazuje na najbardziej atawistyczne, ludzkie reakcje. Stymuluje popędy odpowiadające za agresję i seksualność. „Popęd seksualny oznacza w tej konwencji praktycznie każde przyjemne i rozwojowe działanie – nie tylko w znaczeniu płciowym, ale też inne, bardziej pierwotne przyjemności, jak jedzenie czy wydalanie. Popęd agresywny z kolei odpowiada za działania ekspansywne i obronne skierowane przeciw innym.” ID, a inaczej ONO, to biologiczny system osobowości, w którym magazynowane są pokłady energii . Wspomniane procesy opierają się na bardzo złożonej reakcji psychicznej, a są nimi, między innymi, marzenia senne. „Freud uważał, że stanowią one zawsze spełnienie bądź prośbę spełnienia jakiegoś marzenia/życzenia.”
Drugi człon tegorocznego Idiomu, „Zderzenia”, stanowi zapowiedź konfrontacji myśli dramaturgicznej, scenicznej i aktorskiej z całą gamą możliwości percepcyjnych widza.
Tegoroczna edycja festiwalu to próba „zderzenia” widza z indywidualnym ID, które podświadomie robi wszystko, aby było przyjemnie. Zderzenie ID twórców ze światem wyobrażeń odbiorców ich sztuki stanowić ma dopełnienie tegorocznego eksperymentu. Dla nas, organizatorów, wolontariuszy i twórców to również możliwość spotkania się z Państwem po raz siódmy w Jeleniej Górze na „permanentnie kiełkującym” festiwalu, który bez Waszego udziału: widzów, sympatyków i przyjaciół, nie kwitłby tak skutecznie w swoim awangardowym wymiarze.
Zapraszam
Łukasz Duda

TEATR BRAMA / GOLENIÓW – POLSKA
FALE
Reżyseria: Daniel Jacewicz
Muzyka: Aleksandra Nykowska, zespół oraz utwory zapożyczone.
Występują: Aleksandra Nykowska, Anna Rynkiewicz, Dorota Świszczewska, Lena Witkowska, Patryk Bednarski, Sylwester Bieniek, Oleh Nesterov, Francesco Lucio Pileggi
Spektakl „Fale” jest poetycką próba ujęcia człowieka „naszego”, z pośród nas, który myśli i odczuwa w podobny sposób. Człowieka autentycznego, który stawia miłość i szacunek do drugiego człowieka na pierwszym miejscu. Oczywiście mówimy tu o dążeniu. Spektakl bezpośrednio odnosi się do doświadczenia grupy ludzi związanych z Teatrem Brama, które ze względu na wznoszenie i opadanie przypomina falowanie. Poczucie walki o każdy dzień, zmaganie się z własnymi słabościami, szukanie porozumienia i wspólnego rytuału, który pozwala choć na moment wspólnie unieść połączonych ludzi w duchowej atmosferze. Jest to obraz kontestacji, manifestów i tego co tkwi w człowieku najgłębiej, tam gdzie coraz rzadziej zagląda, tam gdzie wewnętrzna kieszeń marynarki. Fale są nieustępliwe, wiecznie atakujące, porywające, opływające i zmienne. Tak samo jak nasze życie. Jakim być wobec tych fal, jak z nimi żyć? Dać się ponieść? Walczyć? Tego rodzaju pytania towarzyszyły twórcom Teatru Brama przy pracy nad spektaklem. Powodem dla którego warto zobaczyć ten spektakl, jest to że chcemy zrzucić zasłonę kłamstw i po prostu być autentyczni. Spektakl jest inspirowany twórczością Virgini Woolf i fragmentami poezji Roberta Krupowicza. W spektaklu zostały wykorzystane także teksty członków zespołu.
Teatr Brama działał początkowo jako koło teatralne, później teatr przy domu kultury, tworząc dziś znany w Polsce, niezależny teatr alternatywny. Założycielem Bramy jest Daniel Jacewicz, siedziba teatru znajduje się w Goleniowie, gdzie zrealizowanych zostało wiele spektakli i projektów artystycznych. Przez wiele lat funkcjonowania Bramy udało się stworzyć w Goleniowie tętniące życiem środowisko teatralne. Brama skupia dużą ilość niespokojnych i twórczych młodych ludzi, którzy swoją odmiennością nie mogą wpisać się do końca w ramy archetypów małego miasteczka. Lecz chociaż Goleniów jest miastem rodzinnym nie tylko samego Teatru ale także większości wchodzących w jej główny trzon aktorów, muzyków i przyjaciół, Brama większość czasu w roku spędzają na teatralnych podróżach po Polsce i po całym świecie.

EATR FORMY / WROCŁAW – POLSKA
BABEL
Reżyseria, scenografia, opracowanie muzyczne: Józef Markocki
Muzyka : Job Karma, fragmenty kompozycji Briana Lustmord’a,
Mix & vocal: d. j. Patricia
Charakteryzacja: Ewa Marciniak
Występują: Zbigniew Bodzek, Barbara Chodorowicz, Jan Kochanowski, Józef Markocki, Damian Szydłowski/Joanna Zabuska

Dotyczy, może najbardziej niezwykłego dzieła w historii architektury - wieży Babel. Biblijna budowla jest bowiem - wedle intencji twórców - metaforyczną figurą odwołującą się do odwiecznego tematu komunikacji międzyludzkiej. Aktorzy na oczach widza budują gigantyczną wieżę, konstrukcję, po której poruszają się. Są to wyrwane motywy z życia różnych ludzi z zachowaniem nielinearnej narracji.
„Myślę, że jest to metafora współczesnego człowieka. Dotyczy braku porozumienia i kontaktu. Ponieważ ludzie porozumiewają się między sobą z różnych płaszczyzn... nie tylko kulturowych, ale również ekonomicznych... z tego powodu wynikają nieporozumienia. To oczywiście ujęcie bardzo ogólne. Mnie zaś interesuje dramat pojedynczego człowieka. Każdy z nas, aktorów mówi w tym spektaklu o sobie, o problemach, które są blisko nas. To jest to, co w tym spektaklu próbuję uchwycić, w ruchu...”
Józef Markocki
Do tej pory spektakl prezentowany był w Chorwacji, Iranie, Francji, Czechach, Węgrzech oraz w Polsce.

MERLIN PUPPET THEATER / ATENY – GRECJA /BERLIN - NIEMCY
Domy Klauna
Projekt planu i lalek: Teatr Lalek Merlin
Konstruktor lalek: Dimitris Stamou
Konstruktor kostiumów: Demy Papada
Manipulowanie lalkami: Demy Papada, Dimitris Stamou
Muzyka: Achileas Charbilas
Narracja: Chris Androvitsaneas

Szczególne podziękowania: Dimitris Poupalos, Evina Vasilopoulou, Faye Stamou, Natasa Crisovitsanou, Natasa Tapaki, Matoula Chrysou, Olga Dourachani.

Teatr Lalek Merlin powstał w Atenach, w Grecji w 1995 roku. Jego założyciele, Dimitris Stamou i Demy Papada rozpoczynali swoje kariery tworząc maski i lalki dla teatru. W roku 2001 zaczęli występować ze swoim własnym teatrem lalek. Od tego czasu stworzyli historie skierowane głównie do młodej publiczności i wystawili setki przedstawień w całej Grecji, włączając w to warsztaty związane z tworzeniem lalek.
Brali udział w festiwalach, wystawach, konferencjach i seminariach edukacyjnych. Są członkami greckiego oddziału UNIMA (międzynarodowa organizacja lalkarska).
Stworzyli lalki i rekwizyty dla innych artystów takich jak Tiger Lilies i Dirty Granny Tales.
W listopadzie 2011 roku Merlin przeprowadza się do Berlina. W kwietniu 2012 roku ma miejsce premiera „Clown's Houses” w Berlinie i od tego czasu sztuka jest wystawiana na międzynarodowych festiwalach i w teatrach w ponad szesnastu krajach Europy.
Teatr Lalek Merlin ma swoją siedzibę w Berlinie.
Domy Klauna
teoria lalki, dla ludzkiego nic
...do taty
Sztuka
Razem z Edit Sitwell szepczącą im do ucha, „Merlin” zostali zainspirowani do stworzenia swojej pierwszej pracy lalkarskiej dla dorosłych.

Jeden budynek, pięć mieszkań i sześć głównych postaci. Komiczno-tragiczne osobowości wiodące nieszczęśliwe życie, którego nie boją się stracić, lecz którym boją się żyć.
Widz ogląda jak żyją swoim zwyczajnym życiem w ciemnym, klaustrofobicznym otoczeniu ze swoimi obawami, obsesjami i samotnością. „Merlin” dramatyzują i demonizują ich obsesje, aż w końcu karzą ich i uwalniają w najbardziej brutalny sposób.
„Merlin” nie podejmują próby dokonania analizy egzystencjalnej w swojej pracy. Dramatyzują nowoczesny sposób życia w jego obecnej formie. Samotność współczesnego człowieka jest przedstawiona poprzez ciemne pokoje „Domów Klauna”; domy przypominające więzienia, ludzie uwięzieni w swoich codziennych czynnościach i przyzwyczajeniach, oddaleni od swoich marzeń.
Przedstawienie
W „domach klauna” współistnieją różne techniki lalkarskie. Lalki, kukiełki, teatr cienia i teatr przedmiotu. Są wykonane z drewna, masy i papieru i osiągają rozmiar cm. Dwóch lalkarzy animuje lalki i przedmioty, pozostając niewidocznymi dla publiczności, podczas gdy realizm w animacji, świat sceniczny, projekcja video i różnorodne oświetlenie dopełniają ciemnego piękna przedstawienia.