Żona spadła z drabinki i...

- Żona wieszała firankę i kiedy schodziła, drabinka się złożyła, a ona sama upadła. Drabinka ma taśmy uniemożliwiające jej rozłożenie się, nie ma natomiast mechanizmu zabezpieczającego przed złożeniem. A przecież żona z drabinki korzystała w sposób prawidłowy, zwyczajny – opisuje krótko sytuację. Dodaje, że poszkodowana kolejny tydzień cierpi, a rodzinny budżet został uszczuplony o 600 zł, które pochłonęło dotąd leczenie. W pierwszym odruchu pan Stanisław chciał jedynie oddać niebezpieczny sprzęt (jego cena to 129 zł), ale okazało się, że minęło pięć dni od zakupu, a to warunek przyjęcia przez sklep towaru bez żadnych reklamacyjnych powodów. Nie udało się tego załatwić także w innym trybie, bo spółka handlowa, piórem swojego prawnika, odmówiła racji klientowi. Dalej mężczyzna poskarżył się na „niebezpieczny” sprzęt Państwowej Inspekcji Handlowej. Ta odpisała ostatecznie, że nie ma podstaw do uznania reklamacji, bo, jak ocenił ekspert, drabinka spełnia wszelkie wymogi, została dopuszczona do sprzedaży po wszelkich formalnych procedurach.

- Podkładki w drabince są plastikowe, śliskie, i nie ma wystającego u góry elementu do trzymania się – wytyka pan Stanisław wady produktu, które uświadomił mu dopiero wypadek żony. Klient nie przyjmuje argumentu, że sam wybrał taką kiepsko pomyślaną drabinkę. - A czy ja się na tym znam? Idę do sklepu, płacę i myślę, że ktoś nad tym czuwa, że sprzęt jest bezpieczny i nic złego przy normalnym użytkowaniu mi się nie stanie. To na co są ci eksperci? – odpowiada.

Wobec braku możliwości zwrotu towaru, nieuwzględnienia reklamacji z uwagi na wątpliwą konstrukcję drabinki, pan Stanisław będzie się domagał przed sądem odszkodowania od producenta („do sprzedawcy nic nie mam”). - Chcę 2 tys. zł, które potem przekażę na cele dobroczynne. Chcę udowodnić ekspertowi, który sprawdzał tę drabinkę i wystawił atest, że był nierzetelny. Chodzi mi o to, żeby więcej już nikomu się nic nie stało – mówi pan Stanisław.