Zagłodzone zwierzęta w gospodarstwie; żywe karmiły się martwymi

- Często ratując głodzone, katowane lub żyjące w bardzo złych warunkach zwierzęta sądziłem, że już wszystko widziałem. Jednak tego, co zastaliśmy w Miłoszowie nie da się opisać. W całym obejściu leżała padlina, karmą jeszcze żyjącego, wygłodniałego drobiu były martwe świnie i kury. Najsmutniejszy widok w oborze – zagłodzona jałówka stająca przy martwej matce. Osłabiona głodem krowa przez wiele dni leżała, nie mogąc się podnieść; kury zapewne wydziobały jej oczy, gdy jeszcze żyła. To niepojęte, że przez wiele dni, gdy rozgrywał się ten zwierzęcy dramat, nikt nie zareagował – urzędnicy, sąsiedzi… – mówi Konrad Kuźmiński z DIOZ.
Sprawę do DIOZ zgłosił anonimowo pracownik leśniańskiego urzędu gminy. Mówił o wygłodzonych zwierzętach i urzędnikach bagatelizujących problem. Prosił o szybkie przybycie, dlatego ekipa pojechała natychmiast, późnym piątkowym wieczorem. Działania trwały od 20.00 do 5.00 w sobotę. W odebraniu zwierząt przeszkodzić próbowali policjanci.
Ludzie z DIOZ na miejscu zastali kobietę, dziewięcioro dzieci i dwóch kompletnie pijanych mężczyzn. Ustalili, że zwierzętami przestano się opiekować, gdy w grudniu ub. roku do więzienia za znęcanie się nad rodziną trafił ich właściciel. Jego konkubina nie zajmowała się nimi, traktując to jako zemstę na mężu. Nic w tej sprawie nie zrobili także bracia właściciela.
W obejściu posesji znaleziono siedem padłych, dużych zwierząt gospodarskich (krowy, świnie i kozy) oraz kilkadziesiąt sztuk martwego drobiu. Uratować udało się po dwie świnki wietnamskie i kozy, jałówkę, króliki, gołębie, kury i kaczki.
Nie tylko informacja o głodzonych zwierzętach okazała się prawdziwa, ale także to o bagatelizowaniu sprawy przez urzędników.
- Trzy dni przed naszym przyjazdem w gospodarstwie był lekarz weterynarii z Powiatowego Inspektoratu Weterynaryjnego w Lubaniu. Musiał widzieć co się tutaj dzieje, ale nie zrobił nic. Podobno PIW miał podjąć działania za kilka dni, ale po fakcie zawsze można tak powiedzieć. Dla mnie postawa nadzoru weterynaryjnego oznacza niedopełnienie obowiązków służbowych i zgłosimy to, jako podejrzenie popełnienia przestępstwa prokuraturze – zapowiada Konrad Kuźmiński. Mówi też, że o sytuacji wiedzieli urzędnicy z gminy, ale także uznali, że pilna interwencja nie jest niezbędna. Znów podobno przygotowywali miejsce oraz paszę dla zwierząt i za jakiś czas mieli je odebrać.
- Do tego policjanci chcieli nam przeszkodzić w działaniach. Uznali, że zwierzętom, które przeżyły, przez jakiś czas nic się jeszcze nie stanie i zapowiedzieli, że nie pozwolą ich nam zabrać. Jeden z funkcjonariuszy, chciał nawet założyć się, że nic nie wskóramy. Pomogli na szczęście burmistrz Leśnej i sekretarz gminy, którzy w nocy przyjechali na miejsce. Też byli w szoku. Nie przekazano im informacji, jak tam rzeczywiście wygląda. Kazali nam działać – opowiada K. Kuźmiński.
Dodaje jeszcze, że winnych jest więcej. - Ryczenie umierających z głodu krów, kwiczenie świń; odór padliny wyczuwalny daleko od gospodarstwa; truchła na widoku – to wszystko musieli słyszeć, czuć i widzieć liczni sąsiedzi. Podobnie jak pracownicy MOPS-u, bo rodzina była pod pieczą ośrodka; od grudnia zapewne musiał odwiedzić gospodarstwo asystent rodziny. Czy nie widział co się tam dzieje? Wciąż nie mogę pojąć takiej skrajnej znieczulicy, tego, że takie rzeczy mogą mieć miejsce wśród licznych świadków – mówi Konrad Kuźmiński.
Ostatecznie udało się wywieźć zwierzęta. Są aktualnie w tymczasowym schronie, zaopiekowane i leczone. Będzie je można adoptować.
Można też wesprzeć wpłatą. Na stronie „ratujmy zwierzęta”
https://www.ratujemyzwierzaki.pl/horrorzwierzat?fbclid=IwAR0Ji23vPh-t0k1...
prowadzona jest zweryfikowana zbiórka na leczenie i jedzenie dla ocalonego stadka.

***

Powiatowa Lekarz Weterynarii w Lubaniu Małgorzata Sitnik, reprezentująca negatywnie oceniany PIW, inaczej przedstawia sytuację sprzed interwencji ekipy Dolnośląskiego Inspektoratu.

Przede wszystkim nie znała rzeczywistej sytuacji w gospodarstwie w Miłoszowie. 19 lutego telefonicznie powiadomiono ją o upadku tam krowy. Natychmiast wysłano avizo do zakładu utylizacyjnego, żeby zabrała truchło. Następnego dnia po południu telefonowała mieszkanka Leśnej informując o braku pożywania dla zwierząt w tym gospodarstwie.

- Natychmiast skontaktowałam się z pracownikiem urzędu gminy, prosząc o zajęcie się tą sprawą. Sama obdzwoniła znanych mi rolników z prośba o przekazanie  paszy. Pomoc uzyskałam u pana z Leśnej, który miał przygotować karmę. Kolejny raz skontaktowałam się więc z pracownikiem gminy i poinformowałam go, że może odebrać pożywienie. Następnego dnia potwierdził, że zwierzęta zostały nakarmione.  Poradziwszy sobie z najważniejszą potrzebą, zaczęliśmy rozważać, co robić dalej i doszliśmy do wniosku, że najlepiej będzie skłonić właściciela do zrzeczenia się własności zwierząt, ale zanim podjęliśmy działania interweniował DIOZ. Z tą organizacją też rozmawiałam i w trakcie i po interwencji, powinni więc wiedzieć, jak to wszystko wyglądało – opisuje działania PIW Małgorzata Sitnik.

Pani doktor ma bilingi dokumentujące te wszystkie rozmowy i starania.

- Strasznie mnie to boli, że zostałam oskarżona o brak reakcji na dramat zwierząt – mówi pani doktor - Jestem już na końcu mojej działalności zawodowej i myślę, że przez cały ten czas, nie afiszując się, sporo dobrego zrobiłam dla zwierząt. Z miłości do zwierząt jestem wegetarianką. W tej sprawie też zrobiłam co się dało, przede wszystkim troszcząc się o głodujące zwierzęta. Zostały nakarmione niemal natychmiast i to w tej sytuacji było najważniejsze.