Zabili bez powodu

- Ok. 2.30 obudziła mnie policja – opowiada Aneta Stankiewicz, żona zmarłego. - Nie wiedziałam, o co chodzi. Spytali, czy mam swoją kartę do bankomatu. Nie miałam. Robert wziął. Domyślałam się, że może go okradli, że stracimy nasze pieniądze. Myślałam – trudno. Do głowy mi nie przyszło, że mogło się stać coś tak strasznego.

Po jakimś czasie do domu wszedł jeszcze policjant z policjantką. Dopiero wtedy zaczęli opowiadać o tym, co się stało. - Mówili, że było zabójstwo, że przy zmarłym była moja karta – opowiada. - Z opisu wychodziło, że to Robert. Wszystko pasowało, było 99 procent pewności.

Do rana pani Aneta nie zmrużyła oka. Do samego otwarcia prosektorium wierzyła, że to może pomyłka. - Został mi ten jeden procent nadziei – mówi. Wkrótce potem ten procent prysł.

Krzywdy nikomu nie zrobił
Strach, cierpienie, płacz, rozpacz – to, co przeżywa rodzina zmarłego trudno opisać słowami. Aneta Stankiewicz bierze leki uspokajające, od środy do soboty praktycznie nic nie jadła. Tylko tabletki i woda.

Roberta kochali wszyscy: rodzina bliższa i dalsza, znajomi. - On nie miał wrogów – mówi Aneta Stankiewicz. - Nie pił, z nikim nie zadzierał. Dusza człowiek, taki misiek. Jesteśmy 16 lat po ślubie a nie pamiętam, żeby się z kimś pobił. Nawet jak coś było nie tak, zawsze odpuszczał.

Cały artykuł w najnowszych „Nowinach Jeleniogórskich” nr 19/09