Walczą, ale nie szukają zaczepki

Nieduża sala, obdrapane z farby ściany, lekki zaduch. Tutaj dwa razy w tygodniu spotyka się grupa osób, które chcą nauczyć się MMA - mieszanych sztuk walki. Formuły, która staje się coraz bardziej popularna na świecie i w Polsce, a jej komercyjnym przykładem są chociażby znane Konfrontacje Sztuk Walki.

Pomysł zrodził się na początku roku. Kilku znajomych wpadło na pomysł, że mają podobne zainteresowania, a skoro nie ma możliwości ich rozwoju, to wezmą sprawy w swoje ręce. Nie było łatwo, ale się opłacało, ponieważ dzisiaj regularnie spotyka się już kilkanaście osób z kilku miejscowości: Lwówek Śląski, Mojesz, Gradówek, Rząsiny a nawet Gryfów.

Treningi mają w Rząsinach, ponieważ jak podkreślają sami uczestnicy, nigdzie we Lwówku nie ma odpowiednich warunków, a wynajęcie sali sportowej jest za drogie.
- Nie jesteśmy oficjalnym klubem, nie mamy też klubowego budżetu, po prostu lubimy ten sport i zamiast zbierać się na boisku piłkarskim, my zbieramy się w sali. Zamiast kopać w piłkę, kopiemy w tarcze - mówi Paweł, jeden z trenujących. - Nie ma też jednego trenera, wymieniamy się umiejętnościami z różnych sportów walki. Dzięki temu wszystko układa się w jedną całość - dodaje.

Oglądając z boku sparing ma się wrażenie, że wszystko jest bardzo chaotyczne i w walce nie ma żadnych zasad. Jest to wielki błąd. Okazuje się, że każdy element musi być wyuczony i nie ma miejsca na improwizację.

-Nawet jeśli przeciwnik leży na ziemi, a ja stoję nad nim, nie oznacza to, że jest bezbronny. Za chwilę role mogą się zmienić… To zdanie Tomka, studenta Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i jednego z uczestników zajęć.

Dodaje on, że mimo pełnego kontaktu, kontuzje są bardzo rzadkie. –To nie jest tak, że krew się leje, a kości trzeszczą. Dbamy o swoje bezpieczeństwo stosując ochraniacze i nie wykonując technik na 100% siły. Często po meczu w piłkę nożną ktoś ma skręconą kostkę lub jest „pozrywany”, u nas ewentualnie nabawi się kilku siniaków – argumentuje.

Wszyscy uczestnicy zgodnie podkreślają, że nie jest to sport dla mięczaków. Wymaga żelaznej kondycji i silnej woli. Często w połowie treningu niektórzy już nie mają siły, a gdy dobiega do końca, ściany są mokre od potu.

– Ja nie widzę minusów. Wyrabiam kondycję, uczę się samoobrony, kształtuję charakter. Dzięki treningom jestem opanowany i spokojny, nie szukam zaczepki, wręcz przeciwnie, unikam konfliktów - dodaje Jarek, uczeń gimnazjum. Moi koledzy siedzą cały dzień na ławkach, piją piwo i palą papierosy. Ja piję mleko i zajadam się tuńczykiem, bo dzięki temu dbam o formę.

Chętni, którzy chcieli by pomóc lub dowiedzieć się czegoś na temat tej grupy więcej mogą kontaktować się pod numerem telefonu 794 001 519.