Teatr jest dla mnie sacrum

- Zaskoczył Pan wszystkich, wygrywając konkurs na dyrektora Teatru Norwida w Jeleniej Górze. Był Pan „czarnym koniem” tego konkursu.

- To pierwszy konkurs na dyrektora teatru, w którym wystartowałem. Rzetelnie się przygotowałem. Wynik mnie ucieszył i przyznaję... też trochę zaskoczył. Brałem pod uwagę ten „pierwszy raz”. Osoby, które podpisywały rekomendację, znały moją drogę zawodową, wierzyły, że mam szansę.

- Dlaczego wystartował Pan w konkursie akurat w Jeleniej Górze? Przypadek?

- Jestem zwolennikiem zmian w życiu. Kraków był świadomym wyborem. Jelenia Góra także. Były dwa kryteria wyboru nowego miejsca do pracy i życia: stare miasto i bliskość gór. Jelenia Góra spełniała oba warunki.

- Kraków zamienić na Jelenią Górę chyba nie jest łatwo.

-Czuję ekscytację nowym zadaniem, choć za Krakowem, nie ukrywam, będę tęsknił. Do Jeleniej Góry przeprowadzam się z całą rodziną. Nie można żyć w „rozkroku” między sprawami zawodowymi, a rodzinnymi. Kiedy tak siedzę tutaj na starym mieście, przypominam sobie festiwal uliczny, na który przyjechałem do Jeleniej Góry jako 17-letni chłopak. Nie znalazłem noclegu, pamiętam, jak spałem koło kościoła... Teatry uliczne wywarły na mnie wówczas silne wrażenie. Na tyle, że ten teatr stale jest ze mną, a ja jestem z nim.

Cała rozmowa w „Nowinach Jeleniogórskich” nr 22/13.