Starocie, osobliwości i wędzona ryba

Tradycyjnie już na największej liczbie stoisk oferowane są starocia, bibeloty, militaria, artykuły dekoracyjne, szkło, porcelana, biżuteria, numizmatyka, meble i inne towary, których w sklepach nie znajdziemy.

Część kupujących dokładnie wie, czego szuka, innym coś akurat wpadnie w oko w czasie oglądania. Oprócz stoisk ze starociami sporo było sprzedawców wyrobów rękodzielniczych i unikatowych – szkła, metaloplastyki, biżuterii, odzieży, elementów dekoracyjnych i wystroju wnętrz.

Sprzedawcy rozłożyli swój dobytek wzdłuż całego traktu śródmiejskiego oraz w uliczkach i na skwerach okalających rynek. Miejscami jarmark staroci i osobliwości przypominał bazar lub cieplicka giełdę: stoiska z odzieżą, majtkami i biustonoszami, sprzedawcy obieraczek do warzyw i noży do szkła albo popularyzatorzy muzyki disco polo. Nic jednak nie przebiło popularności mobilnej wędzarni ryb, do której ustawiła się długa kolejka. Towar zszedł na pniu.

Jak co roku swoje szafki i zakamarki opróżnili też młodociani sprzedawcy, którzy za parę złotych gotowi byli upłynnić kolekcje zabawek z kinderniespodzianek, niepotrzebne pluszaki, czy samochodziki-resoraki.

Sporo było też stoisk z rozmaitym jedzeniem i – jak to na jarmarku – nie zabrakło pajdy chleba ze smalcem i ogórkiem oraz innych wiktuałów.

Swoje stoisko miał też dwór Czarne, na którym Jacek Jakubiec - kustosz obiektu, promował monografię obiektu oraz ideę uruchomienia we dworze rzemieślniczych praktyk dla adeptów sztuki konserwatorskiej.