Ponosi konsekwencje błędów urzędników

O sytuacji lokatorów, byłych pracowników „Julii” pisaliśmy wielokrotnie. Dwukrotnie zostali sprzedani ze swoimi domami. Swoimi tylko teoretycznie. Bo choć sami je zbudowali, to nie zdążyli ich wykupić. Zabezpieczenia ich sytuacji mieszkaniowej w aktach notarialnych okazały się tylko teoretyczne. Kolejni notariusze, kolejne urzędy i instytucje nie widziały, że obraca się nieruchomościami o nieuregulowanym statusie prawnym i po drodze gubi ludzi.

W 1994 roku syndyk sprzedaje upadłą państwową hutę kryształu „Julia” w Szklarskiej Porębie nabywcom ze Stanów Zjednoczonych. W akcie notarialnym zobowiązują się do inwestycji w zakład w wysokości 3 milionów dolarów oraz zapewnienia lokali zamiennych dla dwóch rodzin zamieszkałych w budynkach na terenie huty.

Wkrótce produkcja kryształów w zabytkowych obiektach w Szklarskiej Porębie zostaje wygaszona i całość przeniesiona do Piechowic.

Wspomniane budynki mieszkalne, które zajmowali pracownicy huty, zostały wybudowane przez samych w drugiej połowie lat 80., za zgodą i przy pomocy huty. Budynki były jednak własnością zakładu, a pracownikom obiecano, że będą mogli je wykupić.

- Dopóki huta była państwowa, niczym się nie niepokoiliśmy. Gdy zakład został sprzedany spółce Weslon-Polska, też spokojnie mieszkaliśmy. I ciągle czekaliśmy na możliwość wykupu naszych domów – mówi Helena Graf.

W 2005 roku spółka Weslon-Polska upadła. Ale w niespełna dwa tygodnie od złożenia w sądzie wniosku o upadłość, jednak jeszcze przed jej ogłoszeniem przez sąd, spółka sprzedała teren z zabudowaniami po hucie w Szklarskiej porębie prawnikowi ze Śląska, Janowi Skalskiemu.

Tyle tylko, że w akcie notarialnym „zginęły” gdzieś zasiedlone budynki mieszkalne, w których żyły cztery rodziny. Akt notarialny mówił jedynie o budynkach gospodarczych.

Nowy właściciel w stosunku do trzech rodzin uzyskał bez problemu wyroki eksmisyjne. Dwóch rodzin już nie ma, a Helena Graf płaci mu od dawna 700 złotych opłaty za bezumowne korzystanie z lokalu. Sąd orzekł, że nie przysługuje jej lokal socjalny.

Do dziś jednak żadna instytucja, włącznie z prokuraturą, nie wyjaśniły wielu kwestii związanych z prywatyzacją „Julii”, a przede wszystkim z kwestią zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych byłych pracowników.

Najwyższa Izba Kontroli uznała, że do zaniedbań w zakresie kontroli i wyegzekwowania zobowiązań nowych właścicieli huty dopuścił się Urząd Wojewódzki w Jeleniej Górze, a później Dolnośląski Urząd Wojewódzki, służby ochrony zabytków i urząd miasta w Szklarskiej Porębie.

Dopiero niedawno, w postępowaniu prowadzonym przez prokuraturę, powołano biegłego geodetę, który dokona pomiarów w terenie. Okazało się, że w latach 80. huta pozwoliła pracownikom budować domy częściowo na terenie nadleśnictwa, choć nie miała do tego prawa. Sprzedając potem teren z zabudowaniami obracano co najmniej kilkudziesięcioma metrami kwadratowymi „leśnego” terenu.

Całość czytaj w najnowszym wydaniu "NJ"