"Piotr byłby zawstydzony, ale dumny"

– Niesamowite, jestem bardzo poruszona – powiedziała Magdalena Łazarkiewicz po przyjeździe do Cieplic. Przeszła się cieplickim bulwarem jeszcze przed otwarciem. - Dla Piotra Cieplice były bardzo ważnym miejscem, tu się urodził, tu skończył liceum - mówi. – To była taka jego kraina magiczna, w którą mnie wtajemniczył. Każdy przyjazd tutaj był dla nas świętem, wielką radością. Przyjeżdżaliśmy z poczuciem, że jest to wyjątkowy zakątek naszego pięknego kraju.

Wdowa po Piotrze powiedziała, że jej mąż był człowiekiem bardzo skromnym, wychowanym w tradycji gombrowiczowskiej. Patron tej szkoły, Norwid, był jego ulubionym poetą. – Gdyby wiedział, że będzie patronem ulicy, byłby zawstydzony, ale byłby dumny – dodała.

W uroczystości uczestniczyła także pani Celina Łazarkiewicz, mama zmarłego reżysera. Wypowiadający się przedstawiciele samorządu nie szczędzili ciepłych słów na temat Piotra. - Był wspaniałym człowiekiem, może mniej znanym w Jeleniej Górze, ale bardzo znanym w Polsce – powiedział Jerzy Łużniak, zastępca prezydenta Jeleniej Góry.

W dzisiejszym otwarciu bulwaru uczestniczyła młodzież z liceum a także znajomi Piotra ze szkoły oraz znajomi jego rodziców.

– Nie tylko talent i pracowitość były u Piotra wspaniałe. Miał fantastycznych rodziców, którzy oddali swoją wiedzę, serce, pracując z sierotami II wojny światowej, z dziećmi chorującymi na gruźlicę – mówi Irmina Paszkowska, która znała rodziców Piotra Łazarkiewicza. Przed wieloma laty była wizytatorem kuratorium oświaty. Nie mogła doczekać się spotkania z mamą reżysera, panią Celiną. – Pogratuluję jej fantastycznego syna, powiem, że znam jej ból, bo w owym czasie też straciłam pierworodnego syna – mówi wzruszona. – Powiem też, że ma prawo być z niego dumna. Może to zmniejszy jej ból po stracie dziecka.

W dzisiejszej uroczystości otwarcia Bulwaru Piotra Łazarkiewicza uczestniczyła ekipa filmowa. – Kończymy realizację pełnometrażowego dokumentu o Piotrze – mówi pani Magda. – Nie będzie to film stricte biograficzny. Bardziej o nim, o jego przyjaciołach, o tym, czego dokonali podczas wspólnej pracy. Staramy się, by nie był to film w nastroju minorowym, pogrzebowym, chcemy, by oddał jego osobowość. Piotr niesamowicie hojnie obdarowywał przyjaźnią, radością ludzi, z którymi się spotykał. Realizując ten film mamy wrażenie, że ta energia, którą rozdawał, do nas wraca. Ta uroczystość też jest tego dowodem. To się odbywa bez mojej inspiracji, na zasadzie autentycznej potrzeby ludzi, którzy się z nim zetknęli na różnych etapach jego życia. To fantastyczne, że nie zapomnieli o nim i że wkładają tyle wysiłku i starań, żeby go uczcić.

Film będzie gotowy w czerwcu. Możliwe, że będzie miał premierę podczas wrocławskiego festiwalu Nowe Horyzonty.

Czytaj także: 

Bulwar Łazarkiewicza w Jeleniej Górze