Piechowice: spór o przedszkolne posiłki

Monika Konieczna, przewodnicząca Rady Rodziców Przedszkola nr 1 oraz Magdalena Kraczek, jej wiceprzewodnicząca, wypunktowały słabości dowożonych posiłków. Twierdziły, że ich waga i wartość kaloryczna nie zawsze odpowiada normom. Zarzucały, że dostawca zaopatruje się w dyskontach, kupując najtańsze, pozbawione wartości produkty. Zaprezentowały przy tym zestaw takich produktów, zalecając zebranym, żeby wczytali się w ich skład i pytając, czy to są składniki zdrowego żywienia. - W tygodniu dzieci, według umowy z firma kateringową, powinny mieć zapewnione na obiad dwa posiłki mięsne, jeden półmięsny, rybę i danie mączne. Tymczasem za dania mięsne uznaje się kotlet z mortadeli i pieczoną kiełbasę – argumentowała Magdalena Kraczek, dodając, że w takich produktach mięso stanowi lewie 10 proc., a reszta to niezdrowa chemia. Analiza jadłospisów z ostatnich tygodni – w opinii mam z Rady Rodziców – potwierdza, że usługodawca nie stosuje się do wymagań umowy. Panie zadały sobie trud i wyrywkowo ważą podwieczorki i określają ich wartość kaloryczną. Kilkukrotnie – jak utrzymują - wykazały niedowagę oraz zbyt małą wartość odżywczą. Wskazują, że dostawca zobowiązał się dostarczać ciasta własnego wypieku. Tymczasem regułą jest serwowanie ciast z dyskontów. Według Moniki Koniecznej często jest tak, że jadłospis nie w pełni odpowiada temu, co serwuje się dzieciom. - Ostatnio było tak, że na śniadanie miała być kawiarka, serek homogenizowany i kawa inka. Był chleb kwadratowy, chyba tostowy, cienko posmarowany serkiem. Powinna być kawiarka i wyraźna porcja serka – mówi. Lidia Soliło, poprzednia przewodnicząca Rady Rodziców potwierdziła, że posiłki są kiepskiej jakości i przypomniała, jak ją niespełna rok temu zapewniano w urzędzie, że przejście z własnej kuchni na dostawy posiłków z firmy zewnętrznej nie wpłynie na ich jakość.

W czasie spotkania rodzice zarzucili dyrekcji, że nie egzekwuje zobowiązań dostawcy w sprawie jakości posiłków. Kto ocenia ich wartość? Okazuje się, że tego ma pilnować osoba zatrudniona przez dostawcę usługi. Ostatnio firma „Oliwia” zmieniła odpowiedzialnego za tę sferę, nie powiadamiając dyrekcji przedszkola, co według umowy powinno mieć miejsce. W przedszkolu sprawdzana jest jedynie waga i temperatura dostarczanych posiłków. Zajmuje się tym Renata Bogusz, która jeszcze rok temu sama przygotowywała posiłki w przedszkolnej kuchni. Dyrektor Biel utrzymywała, że obecnie podawane posiłki nie są gorsze niż były w czasie, gdy placówka miała swoja kuchnię. Burmistrz Rudolf zauważył, ze aby w pełni porównać jakość posiłków obydwu przedszkoli trzeba by mieć wiedzę, gdzie się zaopatruje Przedszkole nr 2. Wątek jakości posiłków został wzbogacony o konsultacje z Bożeną Woś, dyrektor Przedszkola nr 2. Postawiona w niezręcznej sytuacji konfrontacji z koleżanką z drugiej placówki, przyznała, że dzieci w jej przedszkolu nie jadają na obiad mortadeli albo parówek w sosie pomidorowym, a ciasta są wyłącznie własnego wypieku. Do tego w odróżnieniu od kateringowego systemu, w jej przedszkolu dzieci mogą liczyć na dokładki owoców. Jednocześnie wyjaśniono, że na tzw. wsad do garnka w obydwu przedszkolach przeznaczane są identyczne kwoty.

Dla rodziców nie miała większego znaczenia sprawa kosztów, choć tutaj rodzi się kilka pytań. Na przetarg na usługi kateringowe w przedszkolu zgłosiła się w ubiegłym roku jedna tylko firma – właśnie „Oliwia”, należąca do Magdaleny Wojtaś. W tym roku zorganizowano dwa przetargi na katering na okresy od stycznia do lutego i od marca do grudnia. Za każdym razem zgłaszała się jedynie „Oliwia”, przy czym za drugim razem jej propozycja cenowa znacznie odbiegała od proponowanej przez samorząd. Ten ostatni wyliczył koszt usługi na 77,5 tys. zł, a jedyny oferent – 98,1 tys. zł.

Ten dyktat kateringowego monopolisty drażni radnych. Na spotkaniu dociekali, co można zrobić, aby nie być nań zdanym. Przy tej okazji pojawił się wątek, w którym przewodnicząca komisji Ewa Szmel nie mogła sobie przypomnieć, kiedy zapadła decyzja o wprowadzeniu kateringu w przedszkolu. Wtórowali jej Daniel Potkański, przewodniczący rady, oraz Jacek Kamiński, wiceprzewodniczący. Grażyna Biel, dyrektorka przedszkola i radna Anna Koprowska musiały im przypominać, że było takie spotkanie i dyskusja. Forsowana na komisji teza, że to burmistrz podjął taką decyzję, a rada nie miała na nią najmniejszego wpływu, straciła więc mocno na ostrości.

Momentami dzieci i ich posiłki schodziły na plan dalszy, a do głosu dochodziły wyborcze już emocje. Radni Potkański i Kamiński wypominali burmistrzowi, że nic nie robi i ignoruje wszelkie cenne dla Piechowic projekty. Na co Witold Rudolf, burmistrz odpowiadał: macie większość w radzie, możecie przegłosować wszystko. - Tylko trzeba się wziąć do roboty – dopowiadał radny Włodzimierz Kraszewski. W pewnym momencie burmistrz musiał opuścić spotkanie, co także wytknął mu wiceprzewodniczący Kamiński, sugerując, że nie przejmuje się sprawami ludzi.

Na spotkaniu zdecydowanie zabrakło Magdaleny Wojtaś, właścicielki „Oliwii”. Była zaproszona, a jej głos pewnie pomógł by ustalić fakty. Zgromadzeni czuli się zlekceważeni tym bardziej, że na zebraniu była pracownica tej firmy, bez prawa do jej reprezentowania, ale kilkukrotnie kwitująca uwagi padające na sali jako „bzdury”.

Jakie wnioski ze spotkania? Przeważał pogląd, że trzeba doprowadzić do wyjścia przedszkola z kateringowej pułapki. Drogi ku temu są dwie: albo przywrócić kuchnię w Przedszkolu nr 1, albo dokonać takich zmian organizacyjnych, żeby było ono obsługiwane przez kuchnię drugiego piechowickiego przedszkola. Pierwsza możliwość wiązałaby się z dużymi nakładami, na które, jak ocenia burmistrz Rudolf, miasta nie stać. Powodem zamknięcia przedszkolnej kuchni w ubiegłym roku było niespełnianie przez nią norm sanepidowskich. Radni komisji edukacji, sportu i turystyki postanowili zebrać informacje na temat ewentualnych kosztów przywrócenia kuchni w przedszkolu, rozpoznać prawne i organizacyjne uwarunkowania korzystania z jednej kuchni przez dwa przedszkola oraz możliwości i koszty zerwania umowy z firmą „Oliwia”. Kolejne spotkanie komisji w tej sprawie zaplanowano za kilka tygodni. - Gdy będziemy znali odpowiedzi na powyższe pytania, zadecydujemy co dalej – podsumowała przewodnicząca Ewa Szmel.

Więcej na ten temat w najbliższym numerze Nowin Jeleniogórskich