Oliwer Kubicki nie musi przepraszać kontrkandydatów

Proces w trybie wyborczym odbył się dziś przed jeleniogórskim sądem. Wnioskodawcy żądali przeprosin w mediach i w miejscach uwidocznienia zewnętrznych materiałów wyborczych O. Kubickiego oraz zapłaty po 10 tys. złotych na cele społeczne.

A. Ragiel i W. Chadży uznali, że kontrkandydat z listy PiS-u naruszył ich dobra osobiste publikując w swoich materiałach wyborczych (na bilboardzie oraz w gazetce) ich wizerunek bez uzyskania zgody na jego wykorzystanie oraz informacje o głosowaniach w kilku ważnych dla mieszkańcach uchwałach. Chodziło, m.in. o głosowania w sprawie podwyżek opłat za wodę, wywóz śmieci, miejsca w przedszkolach, czy podatku od nieruchomości.

Wnioskodawcy twierdzili, że O. Kubicki manipulował danymi, a oni głosowali nad konkretnymi uchwałami, które miały swoje nazwy, a nie, np. za podwyżką cen biletów MZK. Na dowód swoich racji przedstawili wydruki z głosowań w poszczególnych kwestiach.

Tymczasem O. Kubicki udowadniał, że w swoim materiale wyborczym przytoczył prawdziwe dane, ale z innych głosowań, niż te, na które powoływali się wnioskodawcy. Ci ostatni nie zaprzeczyli, by była to nieprawda.

Pełnomocniczka A. Ragiel i W. Chadżego przekonywała sąd, że umieszczenie wizerunków jej mandantów na wspólnym bilboardzie wyborczym z O. Kubickim sugeruje wyborcom, że osoby te działają w jakimś porozumieniu, że się popierają. Tymczasem każda z nich startuje z innego konkurencyjnego komitetu wyborczego. Taki zabieg jest nadużyciem i naruszeniem ordynacji wyborczej.

O. Kubickie przekonywał jednak, że nie musiał uzyskiwać zgody konkurentów, bo zdjęcia wykonał im sam w czasie sesji rady miasta, a więc w sytuacji wykonywania przez nich, jako osób publicznych funkcji publicznych.

W ocenie sądu wniosek A. Ragiel i W. Chadżego nie mógł zostać uwzględniony skoro materiały wyborcze O. Kubickiego nie zawierały nieprawdy. Co do wykorzystania wizerunku we wspomnianych materiałach sąd uznał, że artykułu 111 kodeksu wyborczego nie można interpretować rozszerzająco.

Wnioskodawcy po opuszczeniu sali rozpraw powiedzieli, że muszą zastanowić się, czy złożą zażalenie na to postanowienie sądu.