Ocalili cmentarz od zapomnienia

- Wcześniej przeprowadziliśmy tu wycinkę, dzisiaj docinamy drzewa i sprzątamy teren tak, by prowadzić dalsze prace nad odrestaurowaniem tego miejsca – mówi Robert Obaz, prezes Stowarzyszenia Goduszyn.

Do akcji włączyło się kilkudziesięciu mieszkańców. Niektórzy prowadzili wycinkę, inni sprzątali śmieci, znosili gałęzie do wypalenia. - Zawsze pomagamy, jak coś się dzieje – podkreśla Edward Misiura, który mieszka w sąsiedztwie byłego cmentarza.

Cmentarz był w opłakanym stanie. Jeszcze niedawno mogiły były porośnięte chaszczami i samosiejkami. Wielu mieszkańców nawet nie wiedziało, że jest to miejsce pochówku.

- Docelowo będzie tu alejka obsadzona drzewami a wokół zostanie zasiana trawa – mówi Obaz. - Mamy nadzieję, że stanie się on elementem wartym odwiedzenia. Planujemy wytyczyć szlak turystyczny, który będzie zaczynał się w Cieplicach a kończył na Perle Zachodu. Będzie prowadził tuż przy cmentarzu do punktu widokowego, znajdującego się nieopodal. To idealna propozycja na niedzielną wycieczkę dla osób uprawiających nordic walking.

Członkowie stowarzyszenia starają się też dowiedzieć, kto był tam pochowany. Wiadomo, że było kilka osób zamożnych.

- Prawdopodobnie spoczywa tu właściciel byłej Celwiskozy – mówi Robert Obaz. - Tutaj musieli być chowani bogaci ludzie. Świadczy o tym fakt, że mieli kaplice. Były tu cztery kaplice, w tym jedna cmentarna. Ci, którzy tu przybyli po wojnie pamiętają, że była w pełni wyposażona we wszystkie elementy potrzebne do obrzędu pochówku.

Kaplice pamięta także Edward Misiura. - Trochę poniżej była szkoła. Mam takie zdjęcie z czasów szkolnych, gdzie w tle widać te kaplice – mówi.

Na razie mieszkańcom udało się odnaleźć jedną płytę nagrobkową. - Będziemy starali się szukać następnych – mówi Obaz.

Próbują też dotrzeć do autochtonów. - Mamy informację o tym, kto tutaj mieszkał, we współpracy ze Stowarzyszeniem Wojcieszyce udało nam się pozyskać adresy ich rodzin – mówi Robert Obaz. - nie kontaktowaliśmy się jeszcze z nimi.

Dlaczego? - Jeszcze parę lat temu tutaj ktoś przyjeżdżał, zapalał znicze - mówi. - Był tu obraz nędzy i rozpaczy. Jak napiszemy to chcemy od razu pokazać, że teraz jest inaczej, że coś zrobiliśmy