O zdrowym rozsądku

Tymczasem nasza życiowa postawa powinna być prostolinijna. Niezależna od emocjonalnego stanu ducha czy intencjonalnych pragnień. A już najmniej od z góry przyjętych insynuacji. I to jest pierwsza cecha zdrowego rozsądku: PROSTOLINIJNOŚĆ.
Po drugie. Możemy mówić o zdrowym rozsądku, gdy człowiek w swoim postępowaniu kieruje się PRZYZWOITOŚCIĄ. Co po prostu znaczy - człowiek przyzwoity nie oszukuje, nie jest obłudny ani fałszywy. Co myśli - to mówi. Co mówi: ma potwierdzenie w jego życiu.

Po trzecie. Zdrowy rozsądek - w ocenianiu ludzi i ludzkich spraw - kieruje się PRAWYM SUMIENIEM. Biblia mówi: Zdrowy rozsądek nie ma względu na osoby. Przełożony czy podwładny. Swój czy obcy. Biskup czy kucharka. Na wyższym czy niższym stołku. Klient czy jego adwersarz. Przyjaciel czy wróg. To nieważne: Ocena jest merytoryczna, dotyczy istoty sprawy.

Aż się prosi w tym miejscu podwójna dygresja: Adwokaci są z natury zawodu ludźmi, którym brak prawości. Gdyby politycy, rządzący i inni podpierający się immunitetem kierowali się prawym sumieniem - zrezygnowaliby z wszelkich przywilejów. Wniosek z tego: wymienione zawody wybierają ludzie, którym nie dostaje zdrowego rozsądku.

Po czwarte. U podstaw zdrowego rozsądku stoi wielkoduszne przekonanie, iż na ten sam temat ludzie mogą mieć odmienne zapatrywania. Całej bowiem prawdy - na żaden temat - nie da się zamknąć w gotowej formule ani dekretem zaszufladkować.
Kierujący się zdrowym rozsądkiem niczego, tym bardziej więc nikogo się NIE CZEPIA. Chce zrozumieć. Gdyż zdrowy rozsądek zakłada ducha TOLERANCJI, czyli akceptację INNOŚCI.

Po piąte. Konsekwencja takiego podejścia: Przy różnicy zdań - kiedy zachodzi konieczność podjęcia konkretnych decyzji - istnieje wola pójścia na KOMPROMIS. W polityce społecznej, w sferze wolności, w stanowieniu prawa ustalającego reguły współżycia obywateli - co będzie karane, a co dopuszczalne - otwarcie na kompromis jest warunkiem fundamentalnym. Świat zmierza ku coraz większemu zróżnicowaniu poglądów, wierzeń, kultury, mody. To się pięknie nazywa: PLURALIZM.

To nie jest rezygnacja z własnych przekonań i wartości. Ma człowiek być im wierny, jeśli go stać - aż do heroizmu. ALE nie wolno potępiać inaczej myślących, inaczej układających swoje życie - jeśli są w zgodzie z obowiązującymi obywateli normami. Zdrowy rozsądek to prostolinijność, przyzwoitość, prawość, tolerancja i pluralizm.
- Jesteś zdrowo rozsądny...?
Kubek

Nowiny Jeleniogórskie nr 6/10.