"To nie matka powinna chować syna..."

Wyrazy współczucia Pani Dario!
Tu wspomnę inną ale jakże dla rodziny traumatyczną sytuację; sanitariusz przyjechał do starszej osoby - na wstępie ja znam takie stare despotyczne osoby - oniemiałam - mówię ale tak nie jest - ja widzę - k****n pomyślałam - nie zapomnę nigdy widoku płaczącej w pogotowiu czułej i wspaniałej osoby i kretyńskich słów sanitariusza jak na wejściu- zabrał ją w dobrym stanie - twierdząc, że skoro wyjeżdżam to zobaczą czy coś się nie dzieje, ale on nic nie widzi niepokojącego. Byłam za pozostawieniem jej w domu, jednak on nalegał, ze dla mojego spokoju - przed wyjazdem..,. Gdyby cofnąć czas....,bo po przejażdżce z nim - ok 7 minut, lekarz zapytał mnie w jaki stanie ja mamę oddałam do szpitala - ja dojechałam natychmiast i to co zobaczyłam przeszło moje wyobrażenie - zmarła. Dostała dekompensacji od płaczu - a powodem było no co? zachowanie osoby nie na tym stanowisku zatrudnionej, gdzie liczą się umiejętności empatia - a nie bezduszność i głupota, ignorancja i brak wiedzy/zaniechanie wykonania należycie obowiązku/ celowe? Mam nadzieję, że ten potwornie zachowujący się od wejścia osobnik poniesie konsekwencję - bo on się nie zmieni.
Ludzie starsi powinni się bać, gdy on przyjeżdża - zapomniał, że jeśli dożyje też może będzie stary. Czy ludzie takiego pokroju śpią spokojnie?

Ten sam lekarz wypisał z SORU moją mamę z zawałem serca, nie rozpoznał zawału nie zrobił badań, twierdził, ze to zasłabnięcie i jest to naturalne, przepisał espumisan. Na drugi dzień mama umarła, to był zawał.

Ten SOR to nieszczęście, podobnie jak jego współpraca z oddziałami urazowymi, traktuja pacjenta jak worek kartofli, fatalna diagnostyka.

A, ja polecam szpital w Jaworze i cudownego doktora S. Wyjąca z bólu kobieta i na zadanie pytanie, dlaczego nie poda środka przeciwbólowego. Odpowiada- nie moja pacjentka; lekarz, który jest jedynym dyżurnym lekarzem na oddziale.
Jaką Ci ludzie przysięgę składali?
Myślę, że kiedyś życie im za to podziękuję.

Kiedyś przywiozłem kolegę. Miał wypadek z piłą motorową, posadziłem go w poczekalni ten stracił przytomność, stracił dużo krwi. Pani pielęgniarka zadała mi podstawowe pytanie- RMUA jest? Zamarłem, powiedziałem, że chłop mało sobie nie odciął ręki, stracił dużo krwi, teraz zemdlał, związałem mu rękę gumą i liną by się do końca nie wykrwawił. Do martwicy tkanki zostało mu około 10-15 minut. Pani w poczekalni-RMUA doniesie a chorego na wózek. Dalej poszło lepiej, lekarze zrobili co umieli, chłop ma co prawda trzy palce sztywne ale żyje. Swoją drogą praca na SORze nie należy do łatwych. Praca w permanentnym stresie i w środowisku ciągłego nieszczęścia. Pozdrawiam naszych SOR-owców i życzę mniejszego obciążenia pracą i upierdliwymi pacjentami:):):)

SOR, nie SOR. Cały ten szpital to komedia. Ja należę tam do przychodni i jest równie wesoło co i na SOR-ze. Kiedyś dzwoniłem do rejestracji, żeby się zarejestrować do lekarza, było jakoś popołudniu, coś przed 17 jak dobrze pamiętam. Od rana coś się kiepsko czułem, miałem gorączkę, która przez cały dzień rosła, żadnych leków, a im szybciej dostanę jakiś antybiotyk tym lepiej, więc dzwonię... I zaczyna się... Miejsce dopiero za 3 czy 4 dni. Po chwili pani z rejestracji dopowiada, że chyba, że to coś poważnego to może ewentualnie uda się coś jutro znaleźć. Pomogło dopiero załatwienie sprawy krzykiem. Nagle znalazło się miejsce za pół godziny. Pojechałem, wchodzę, a tam puściutko, jedna pani sprząta, w rejestracji pogaduchy, lekarza w gabinecie brak... No cyrk. Dopóki takie będzie podejście personelu do pacjenta, do kiedy pacjent będzie traktowany jak zło konieczne, dopóty ciągle będzie tak jak jest. To nie jest normalna sytuacja, że ktoś proponuje mi miejsce u lekarza za cztery dni, bo z tego co widać to pomiędzy godziną 15 a 18 zbyt wielkich tłumów nie ma, ale rejestracji z jakiegoś dziwnego powodu dokonać nie można.

Własnie dlaczego nikt z Dyrekcji szpitala z Rady Szpitala nie zwraca uwagi na tragedie, które mają miejsce na SOR i na Oddziałach.

Stać ich tylko na wywieszanie kartek z ostrzeżeniem, że nie wolno obrażać lekarza, bo to funkcjonariusz i na ochronę, która ucisza pacjentów lub ich opiekunów w sytuacji gdy potrzebują pomocy.

Mam nadzieje, że doktor zostanie przykładnie ukarany. Duzo słyszałem negatywnych opinii o tym lekarzu. Odpoczywaj w pokoju p. Arturze :(TAb5AQ

Do @ kindziuk
"Swoją drogą praca na SORze nie należy do łatwych. Praca w permanentnym stresie i w środowisku ciągłego nieszczęścia. Pozdrawiam naszych SOR-owców i życzę mniejszego obciążenia pracą i upierdliwymi pacjentami:):):)"

Jeżeli lekarz psychicznie i decyzyjnie nie jest w stanie pracować na SOR może przekwalifikować się na bibliotekarza. Popracowałby jeden z drugim w korporacji to szybko zakumałby jak traktuje się pracownika, który popełnia błąd lub traktuje klienta jak zło konieczne. Na drugi dzień zablokowany komputer,noga,d....a, brama,a kubek i łyżeczka pocztą. Ale to firmy prywatne, a na SOR-ach za nasze składki partaczą nieudacznicy

Administrator powinien blokować ****skie komentarze, niedopuszczalne w obliczu śmierci zawinionej przez lekarza i tragedii rodziny.

Żyjemy nadzieją, że ten "doktor" do końca swojego życia będzie dźwigał na sobie ciężar krzywdy Artura i cierpienia Jego rodziny.Bogdan Ś. nie dał Mu żadnej szansy.Mam wrażenie, że ustawia sobie danego dnia pacjentów w dwie kolejki : temu dam szansę, a temu nie - to prawdziwy Oddział Segregacji Medycznej.O tym "panu" Jelenia, aż huczy włącznie z pracownikami szpitala.Przydałby się jakiś pozew zbiorowy - może wtedy dostałby to na co zasługuje.Tylko gdzie w tym wszystkim tkwi dyrektor szpitala? Odszukajcie z tamtego roku jego wypowiedzi i " doktora" w Programie Blisko ludzi na TTV i w Interwencji - zakłamanie i totalny brak jakiegokolwiek poczucia winy. O Artura ma się kto upomnieć- rodzina będzie wytrwale dążyć do celu tyle ile się da. 23 lipca odbędzie się rozprawa w sądzie lekarskim we Wrocławiu a potem w sądzie w Jeleniej,jak pisano akt oskarżenia wpłynął. Życzę "doktorowi".......... niech każdy z was sobie dopowie.

Są jeszcze inni ,,doktorzy" w tym szpitalu, którzy też powinni odpowiadać.
........
Nie za tą tragedię, ale za inne, które też miały miejsce w tym szpitalu.

To jest tak bardzo smutne, że tracimy najbliższych w sytuacjach gdy można im pomóc. Potrzeba tylko lekarza.

Mój tato miał 54 lata jak zmarł. Trafił do szpitala na wycięcie guza jelita grubego. Od postawienia diagnozy do śmierci żył tylko osiem dni. Lekarze zaliczyli przypadek taty do niepowodzenia medycznego. W szpitalu dochodziło do dramatu bo wszyscy błagaliśmy lekarzy o pomoc. Tata umierał nam na oczach na sepsę a oni w tym czasie fałszowali wszystkie dokumenty bo wiedzieli co będzie jeśli umrze. Prokurator po dwóch latach umorzyła postępowanie a my płaczemy na grobie z rozpaczy. Na koniec powiem tyle walczcie ,wołajcie o pomoc nie zostawiajcie nigdy samych chorych bo nikt im nie pomorze .