„Nadobnisie i koczkodany, czyli Zielona pigułka” w Teatrze Norwida

Paradoks polega na tym, że mimo zagubionej w spektaklu treści „Nadobnisiów…”, trwający godzinkę spektakl Pii Partum może chwilami intrygować, uwodzić, a nawet być przygodą intelektualną, dlatego warto go obejrzeć. Niestety inscenizacja nie porusza i nie dotyka. Mimo bardzo oryginalnej scenografii, kostiumów i budującej klimat muzyki, dostajemy przedstawienie momentami nieco nużące i statyczne.
Za atut należy uznać, że forma przedstawienia (oszczędna scenografia, kostiumy, ruch sceniczny, muzyka) jest tak uniwersalna, że tak na dobrą sprawę spektakl ten może być pozbawiony jakichkolwiek słów i nie kryje się za tym stwierdzeniem ironia. Wystarczyłaby muzyka, wyrazista choreografia i moglibyśmy dostać poruszający spektakl. Skoro realizatorzy zdecydowali się jednak na sztukę Stanisława Ignacego Witkiewicza, trzeba zapytać, gdzie podziała witkacowska metafizyka? Na pewno nie ma jej w przedstawieniu. Badacze twórczości Witkacego uznają to zapewne za skandal, ale reżyser ma przecież prawo do własnej interpretacji sztuki. Skoro jednak nie ma metafizyki, to co jest?
Więcej w aktualnym wydaniu „Nowin Jeleniogórskich” z 12 maja 2015.