Lwówecka radna winna lecz bez kary

Radna była oskarżana  przez prokuraturę o oszustwo z art. 286 par. 1 kk.: „Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”.

Chodziło o pobieranie nienależnego zasiłku rodzinnego z kasy MGOPSu; w sumie trzech wypłat w łącznej kwocie około 2000 zł. Prokuraturę poinformowali urzędnicy i choć radna w całości naprawiła szkodę, prokuratura zdecydowała się oskarżać.

Sąd prowadził postępowanie w trybie niejawnym, dlatego przebieg procesu a także uzasadnienie wyroku nie są dostępne opinii publicznej. Znany jest tylko wyrok. Sąd zmienił kwalifikację czynu oceniając go jako „mniejszej wagi” (art. 286 par. 3 kk) i choć uznał winę radnej, to odstąpił od wymierzenia kary. Zastosowano jedynie środek karny zobowiązując Krzysztofę L. do wpłacenia kwoty 500 zł na cel społeczny.

Radnej nie grozi utrata mandatu. Obowiązujący od 5 stycznia 2011 r.  Kodeks wyborczy jest bardziej liberalny w kwestii prawa wybieralności i ewentualnej utraty mandatu – dotyczy to tych osób, które zostały skazane prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe. We wcześniej obowiązującej Ordynacji wyborczej mandat traciło się już po prawomocnym skazaniu bez względu na wymiar kary.