"Kanadyjczycy dostaną po kościach" - Maciej Kurowski wraca z Igrzysk Olimpijskich

Jeleniogórzanin reprezentujący barwy MKS Karkonosze Sporty Zimowe zajął w Kanadzie 23. miejsce. Jest zadowolony ze swojego występu, bo jak mówi sprawy podczas Igrzysk skomplikowały się po tragicznym wypadku jego kolegi. To przyćmiło atmosferę tych prestiżowych zawodów. Do wypadku doszło podczas treningu, Gruzin startował przed Kurowskim - po tej tragedii trening przerwano.

- Wszyscy przeżyliśmy szok, bo tak naprawdę ten wypadek mógł się przydarzyć każdemu. Wraz ze wzrostem prędkości na torze, wzrastało ciśnienie, szczególnie na tym ostatnim wirażu. Nie ma takiego człowieka który by nie odczuwał jednego wielkiego parcia na głowę, ciężko było się skoncentrować przed zawodami. Nie ukrywam, że korzystałem z pomocy psychologa. To było po prostu potrzebne – wyjaśnia Kurowski.

Nie mógł zrezygnować ze startu, ponieważ – jak mówi – konkurencja mogłaby zostać skreślona z dyscyplin olimpijskich. Podkreśla jednak, że gdyby trasa przejazdu nie została zmieniona i nie wprowadzono środków bezpieczeństwa, wtedy bez wahania wycofałby się z zawodów.

- Tor został zaprojektowany na 130 km/h, a w praktyce okazało się 150 i więcej.
Organizatorzy nie przewidzieli też, że za ostatnim wirażem, niektórzy zawodnicy mogą dostać mocną bandę z prawej strony, która skutkuje tym ze się wypadnie na lewą stronę. Tak właśnie doszło do tego wypadku – tłumaczy olimpijczyk.

Jeleniogórzanin zdołał się pozbierać psychicznie i wystartować, ale już na skróconej trasie na obiekcie Whistler Sliding Centre z punktu wyznaczonego dla saneczkarek. Była to decyzja Międzynarodowej Federacji Saneczkarskiej.

- Ogólnie ślizgi były dobre, tylko że w pierwszym popełniłem błąd na starcie, który tak naprawdę kosztował mnie maksymalnie dwa miejsca. Sam występ oceniam bardzo dobrze, było trochę łatwiej, ponieważ start był obniżony, jednak tu bardziej się liczyła szybkość niż siła i technika wkładana w te ślizgi. Śmiało mogę powiedzieć, że z tego „damskiego” startu wykrzesałem wszystko co mogłem – opowiada jeleniogórzanin.

Dla Kurowskiego udział na Igrzyskach był wspaniałym doświadczeniem, w jednym miejscu spotkał się z najlepszymi sportowcami z Polski i ze świata. - Jest to taka mała kropka nad „i” żeby się zmobilizować, teraz trzeba szybko zejść na ziemię, aby zapewnić sobie warunki na następny sezon – mówi.

Czy jest zatem szansa, że kiedyś Maciek czy jego koleżanka z klubu - Ewelina Staszulonek będą mogli trenować w Polsce?

- Jest teraz wielki szum przez te Igrzyska, w ogóle wokół sportów zimowych. Ja jestem realistą, niebawem mamy Euro 2012 i wszystkie pieniądze z pewnością pójdą na ten cel. Niemniej nasz wynik zrobił duże wrażenie na działaczach i kibicach i być może coś się ruszy w tym kierunku, aby promować sporty zimowe w Polsce – dodaje.

Przygotowywał się do zawodów za granicą (głównie w Niemczech) biorąc nacisk na siłę i wytrzymałość. Olimpijczyk za występ i zajęcie 23. miejsce na Igrzyskach nie otrzymał żadnych pieniędzy. Przed wylotem do Vancouver on jak i trenerzy dostali po 230 dolarów kanadyjskich diety (około 650 zł), na drobne wydatki. Gdyby Kurowski uplasował się w pierwszej ósemce mógłby liczyć na stypendium olimpijskie.

Jak wspomina, jego pierwsze Igrzyska przejdą do historii jako impreza przesiąknięta nie tylko skandalami związanymi z fatalnym zabezpieczeniem obiektów sportowych, ale i niespodziewaną życzliwością kibiców i zwykłych ludzi mieszkających w Kanadzie. Wielu z nich prosiło o zdjęcie czy autograf, inni chcieli porozmawiać, jeszcze inni chcieli go tylko zobaczyć.

- Byliśmy tam prawie dwa tygodnie, mieliśmy dużo czasu na aklimatyzację. Na początku mieliśmy luźne dni, mogliśmy grać w różne gry, korzystaliśmy z hali, gdzie mieliśmy zajęcia ogólnorozwojowe. Był czas wolny na zakup pamiątek, na różne rozrywki. W wiosce mieliśmy kafejki internetowe, pokoje z konsolami do gier, automatami do gry, bilardem czy piłkarzykami. Dbali o nas fizjoterapeuci, mieliśmy stałą pomoc medyczną przed, w trakcie i po zawodach. Jedyne na co można narzekać to wspomniane bezpieczeństwo na obiektach, za to na pewno organizatorzy dostaną po kościach – opowiada.

- Bardzo bym sobie życzył, żeby ten nasz występ (Ewelina Staszulonek zajęła ósme miejsce przyp. red.) wskrzesił sporty zimowe. Potrzebna jest pomoc finansowa obojętnie czy to od sponsorów czy od ministerstwa, aby móc promować młodych, zdolnych zawodników. Życzę sobie lepszej organizacji sportów zimowych, tak aby móc starać się o jeszcze lepsze wyniki w przyszłości – powiedział na koniec 23. zawodnik Zimowych Igrzysk Olimpijskich – Maciej Kurowski.

Maćka wspierała rodzina, a przede wszystkim jego brat Michał (na zdjęciu) oraz dziewczyna Małgorzata.