Jak licealista wygrał ze znanym profesorem

To finał głośnej sprawy z czasów rządów PiS-u. Uczniowie wrocławskiego liceum w 2009 roku zorganizowali debatę na temat obecności krzyży w klasach. Napisali też petycję, w której skrytykowali pomysł umieszczania krzyży w klasach. Odbierali to jako przejaw faworyzowania przez szkołę konkretnego światopoglądu. To zdenerwowało ówczesnego ministra edukacji, prof. Ryszarda Legutkę. Nazwał autorów petycji „rozwydrzonymi i rozpuszczonymi przez rodziców smarkaczami”, niepochlebnie wypowiadał się o samej debacie.

Dwoje licealistów poczuło się urażonych tymi słowami i skierowali sprawę do sądu. Po czterech latach wygrali. Kilka dni temu Sąd Najwyższy uznał, że prof. musi przeprosić licealistów i wpłacić 5 tysięcy złotych na cele społeczne.

Jednym z tych licealistów jest Tomasz Chabinka. Pochodzi on z okolic Jeleniej Góry, uczył się tu w Gimnazjum nr 1. Po skończeniu tej szkoły przeprowadził się do Wrocławia, skończył XIV Liceum Ogólnokształcące im. Polonii Belgijskiej. To właśnie podczas nauki w tym liceum odbyła się wspomniana debata. Tomasz Chabinka w 2013 roku obronił tytuł licencjata, nadal studiuje (na Uniwersytecie Wrocławskim), na kierunku informatyki, a także pracuje zawodowo.

– Profesor Legutko obraził nas odwołując się do naszego młodego wieku. Byliśmy tym zszokowani, zupełnie nie spodziewaliśmy się, że takie słowa mogą paść z ust byłego ministra edukacji narodowej, filozofa, postaci o bardzo wysokiej pozycji społecznej – mówi nam Tomasz. – Poczuliśmy, że w ten sposób europoseł chce zamknąć usta nie tylko nam, ale też wszystkim młodym ludziom, którzy chcieliby angażować się społecznie. Uznaliśmy, że taka wypowiedź profesora nie może pozostać bez reakcji. Zastanawialiśmy się co zrobić i uznaliśmy, że najodpowiedniejszą odpowiedzią będzie pozew sądowy. Tylko to gwarantowało nam, że informacja o przeprosinach dotrze do tych, którzy przeczytali jak zostaliśmy obrażeni.

Od początku wiedzieli, że sami nie dadzą rady. – Zgłosiliśmy się po pomoc do Programu Spraw Precedensowych Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Fundacja zgodziła się nam pomóc. Dr Anna-Maria Niżankowska-Horodecka z krakowskiej Kancelarii Adwokackiej Niżankowska, Szumielewicz - Adwokaci zgodziła się pro bono poprowadzić naszą sprawę, a pracownicy Fundacji na bieżąco monitorowali postępy – mówi student. – Bez takiej pomocy nie mielibyśmy szans wygrać czteroletniej sprawy sądowej.

Jak mówi, reakcje wśród znajomych, rówieśników, były różne. – Niemal wszyscy zgadzali się z nami, że słowa prof. Legutki były niedopuszczalne. Natomiast nie wszyscy byli przekonani, że warto w tę sprawę angażować sądy - uważali, że sprawa jest tak oczywista, że nie ma sobie nią co zawracać głowy. My uznaliśmy inaczej i jesteśmy z tego zadowoleni - udało się nam pokazać, że mieliśmy rację, a były minister musi się teraz wstydzić za swoje słowa – przyznaje z satysfakcją.

Z wyroku Sądu Najwyższego jest bardzo zadowolony. – Przez chwilę nie wątpiłem, że będzie on wydany na naszą korzyść. To że mamy rację było dla nas jasne od samego początku. Szkoda, że musieliśmy czekać aż cztery lata - sprawa przeszła przez wszystkie instancje, profesor Legutko na początku próbował się też zasłonić immunitetem. Dobrze, że to już koniec – przyznał.