Bez gazu na święta?

– Myjemy się w miskach, jak w PRL-u, obiady gotuje nam sąsiadka. Ale ileż można – denerwuje się pani Małgorzata. Mieszka wraz z mężem i piątką dzieci w mieszkaniu przy ul. Lwóweckiej .

Kłopoty zaczęły się już w lutym. – Wzywaliśmy serwisanta do piecyka gazowego, bo gasła nam „świeczka” – mówi kobieta. – Powiedział, że junkers jest do wymiany. Napisał protokół i zasugerował, żeby założyć w domu czujnik tlenku węgla.
Tak też kobieta zrobiła. Całe szczęście, bo 2 marca czujnik włączył się. Okazało się, że stężenie czadu jest tak duże, że wezwano straż pożarną. Nikomu nic się nie stało, strażacy przewietrzyli mieszkanie, ale w protokole napisali, że „zaleca się nie korzystanie z junkersa gazowego”. Wezwali też pogotowie gazowe, które zdjęło licznik.
Kiedy kobieta zgłosiła się do administracji okazało się, że tego junkersa nie ma w protokole zdawczo-odbiorczym, który otrzymała kilka lat temu, przy podpisywania umowy najmu mieszkania.
– Na szczęście, urzędnik spojrzał do teczki osób, które wynajmowały to mieszkanie przede mną. I tam ten piecyk był – mówi pani Małgorzata.
Tyle, że do dzisiaj czeka na wymianę. – Byliśmy tam w środę w tamtym tygodniu. Dyrektor obiecał, że będą to robić i do tej pory jest cisza – mówi. – W poniedziałek mąż dzwonił do technika a ten odpowiedział, że jeszcze nie ma dwóch podpisów. Powiedział, że do końca tygodnia nic z tego nie będzie.
Dyrektor Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Jerzy Lenard zapewnił nas, że nowy podgrzewacz gazowy zostanie zamontowany jeszcze w tym tygodniu. Dlaczego tak długo to trwa? – Pani zgłosiła się do nas dość późno – odpowiedział w krótkiej rozmowie. Tłumaczy, że sformułowanie „do końca tygodnia nie zdążymy” dotyczyło poprzedniego tygodnia. – Naprawimy to w tym tygodniu – podkreśla.
Kobieta z kolei mówi, że w administracji była już w poniedziałek po zdarzeniu (5 marca), czyli nie tak późno. Obawia się też, że mogą nie zdążyć do świąt. – Dzisiaj mycie to koszmar. Nagrzewam wodę czajnikiem elektrycznym i wlewam do misek. Zajmuje to pół dnia – mówi. Ma piątkę dzieci, najmłodsze ma 6, a najstarsze – 16 lat.
A obiad? – Obieram u siebie ziemniaki, przygotowuję tu resztę rzeczy i zanoszę sąsiadce, która nam gotuje – opowiada.