Walka z ZUS to walka z samym sobą – uważa jeleniogórzanin

Ryszard Czosnyka na pełnym etacie pracuje od 1989r. Od tego czasu prowadzi równolegle działalność gospodarczą. Jego firma nie jest duża, ale istnieje nieprzerwanie od ponad dwudziestu lat. Z miejsc zatrudnienia ( było ich kilka) i z firmy odprowadzane były przez cały niemal ten okres przewidziane przepisami składki.

- Dokładnie rok temu zachorowałem na nogi – opowiada mężczyzna. – Potwornie zaczęły mnie boleć kolana. Poszedłem więc do lekarza rodzinnego, a ten dał mi skierowanie do ortopedy i na rehabilitację. Ortopeda miał znaleźć dla mnie czas „już” 1 września, a rehabilitację miałem rozpocząć w grudniu… Czekałem.

18 lipca powadzona przez Ryszarda Czosnykę firma upadła. Umowa o pracę została więc z nim rozwiązana. Pech chciał, że w tym samym czasie choroba nóg się nasiliła. Nie czekając więc na przyjęcie przez ortopedę opłacanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia, udał się do niego prywatnie.

- Za wizytę oczywiście zapłaciłem, ale otrzymałem leki i 30 dni zwolnienia – mówi Ryszard Czosnyka. - Choroba tak się bowiem posunęła, że praktycznie nie wstawałem już nawet z łóżka. Z tego powodu wciągu siedmiu dni nie zawiadomiłem ZUS-u o zwolnieniu z pracy. Nie byłem po prostu w stanie tego uczynić.

Mężczyzna wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wypłacenie mu zasiłku chorobowego. Otrzymał jednak decyzję odmowną. Poinformowano go, iż nie przysługiwał mu, gdyż… prowadził przecież w tym czasie firmę. Jednocześnie uznano, że przegapił siedmiodniowy termin poinformowania ZUS o rozwiązaniu umowy o pracę - i z tego powodu zasiłek również mu się nie należy.

- Mało tego, kazano mi odprowadzić pełną składkę ubezpieczenia z mojej firmy! – opowiada Czosnyka. – Wynająłem prawnika i pozwałem ZUS do sądu. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze uznał, że w tym sporze to ja mam rację, ale ZUS się odwołał i prawomocny wyrok jeszcze nie zapadł. W grę wchodzi 6 tys zł…

Cały artykuł w "Nowinach Jeleniogórskich" nr 14/10.