Ten bezcenny uśmiech

- To tradycja w naszej szkole, że organizujemy zabawę dla dzieci ze szkoły specjalnej przy ul. Grottgera – mówią Dorota Malczewska i Michał Piasecki z I LO, współorganizatorzy balu. - Pomogło nam też kilka osób z Norwida. Mam nadzieję, że dzieci będą zadowolone.

Maluchy od początku pogrążyły się w zabawę. Organizatorzy przyznają, że cały czas muszą reagować na to, co dzieje się na sali. - Mamy ustalony program, ale musimy trochę improwizować. Jak widzimy, że dzieci się nudzą, to natychmiast musimy zmienić zabawę – przyznaje Dorota Malczewska.

Podczas balu było wiele zaproszonych gości, m.in. prezydent Marcin Zawiła. Był też poseł … Piechota, jeżdżący na wózku inwalidzkim. Udowadniał, że radzi sobie będąc osobą niepełnosprawną. - Mam ten komfort, że zawsze jestem w pierwszym rzędzie. Jestem politykiem, a nikogo nie zepchnąłem ze stołka, a i swojego nikomu nie oddam – mówił z żartem. Dodał, że nie są ważne bariery architektoniczne tylko serce i że pokonywanie tych barier służy wszystkim, nie tylko niepełnosprawnym. - Przyszedł do mnie ksiądz po kolędzie i powiedział, że nie chodzę do kościoła. Żona odpowiedziała, że nie ma podjazdu. W ciągu roku ksiądz wybudował podjazd i rok później przychodzi i mówi, że korzystają z niego głównie matki z małymi dziećmi, wjeżdżają z wózkami – mówił udowadniając, że podjazd pomógł także tym sprawnym.

- Młodzież z I LO świetnie rozumie ideę tego balu. Sami przychodzą i nawet nie pytają, informują, że robią kolejny bal – mówi Ligia Jamer, przewodnicząca Towarzystwa Chorych na Stwardnienie Rozsiane oraz Jeleniogórskiego Forum Organizacji Osób Niepełnosprawnych w Jeleniej Górze. Forum organizuje co roku akcję edukacyjną, prowadzi rozmowy z młodzieżą w szkołach.

- Mówimy do młodych ludzi o niepełnosprawnościach. To mówienie jest dla nas pretekstem do pokazywania, że istnieje problem, że są ludzie słabsi, którym należy umożliwić samorealizację i oni to świetnie rozumieją – dodała. - Patrząc na tę młodzież nabiera się energii do dalszej pracy, możemy mieć nadzieję, że w przyszłości te standardy życia w społeczeństwie będą dobre, jeżeli oni nadal zachowają tę wrażliwość.

Czy dzisiaj trudno być niepełnosprawnym?
- Powiem, że nie. Poprawia się ta mentalność, niepełnosprawni coraz częściej wychodzą z domów, funkcjonują normalnie w społeczeństwie – mówi Ligia Jamer. - To w dużej mierze decyduje o poziomie życia osoby niepełnosprawnej, bo jeżeli ona może wyjść do życia, to już jest coś. Dlatego np. podczas rozmów z młodzieżą kładziemy nacisk na tzw. rehabilitację mentalnościową. Jeżeli ta mentalność będzie się zmieniała w kierunku wrażliwości na drugie osoby, zaczniemy je zauważać i nie będziemy ich dyskredytowali tylko dlatego, że inaczej wyglądają, to już będzie bardzo dużo.

.