Prezes Jelchemu niewinny

Sprawa Jechemu, według tez aktu oskarżenia, była jedną z największych afer gospodarczych regionu jeleniogórskiego. Mirosław Gniewowski stanął pod szesnastoma zarzutami. Według oskarżenia, utworzenie na bazie ZCH Jelchem spółek-córek oraz innych podmiotów, m.in. fundacji, zmierzało do wyprowadzenia majątku z Jelchemu. Wszystkie podmioty – spółki i fundacje, prowadziły ze sobą różne transakcje, obracają de facto majątkiem Jelchemu i nie angażowały własnych środków. Ich działalność, Mirosław Gniewowski jako członek rad nadzorczych, prezes lub dyrektor oraz prezes spółki-właściciela, kontrolował.

Zarzuty działania na szkodę spółki i wyrządzenia jej szkody wielkich rozmiarów postawione Mirosławowi G., sumowały te szkody na około 11 milionów złotych. Miało do tego dojść m.in. poprzez darowiznę nieruchomości, czy sprzedaż ich za symboliczną złotówkę na rzecz fundacji utworzonej przez Jelchem SA. Prokuratura twierdziła też, że Mirosław Gniewowski, jako prezes Jelchemu udzielając pożyczek innym podmiotom i prolongując je albo przejmując także działał na szkodę spółki. Taki sam zarzut dotyczył działań prezesa, który zdecydował o przekazaniu należnych mu uposażeń na rzecz podmiotów, które kontrolował.

Prokuratura uznała za czyn karalny także działania związane ze sprzedażą dwóch najbardziej dochodowych spółek-córek Jelchemu SA – Jelchemu-Tworzywa i Jelchemu-Polimery spółce Vektor z Częstochowy. Obie spółki Jelchem zbył za 7 milionów złotych, ale w efekcie kolejnych operacji gospodarczych, spółki te „wróciły” do Jelchemu SA.

Biegła nie miała pojęcia
Akt oskarżenia opierał się na opinii biegłej, którą sąd niemal w całości podważył i uznał za niewiarygodną. Okazało się bowiem, że biegła, która oszacowała wartość strat, jakie poniosły ZCH Jelchem na wspomnianych operacjach, nie ma uprawnień rzeczoznawcy majątkowego, a także z zakresu bankowości i finansów. Na pytanie, w jaki sposób wyliczyła wartość przekazanych przez Jelchem innym podmiotom wartość budynków i gruntów, odpowiedziała, że za podstawę przyjęła ich wartość księgową. Tymczasem rynkowa wartość zrujnowanych i skażonych chemicznie „pocelwiskozowych” budynków, budowli i gruntów była zerowa. Dla Jelchemu było to spore obciążenia wynikające choćby z podatków od nieruchomości.

Zdaniem sądu, darowanie i sprzedaż zbędnego majątku innym podmiotom była uzasadniona i ekonomicznie racjonalna. Mirosław Gniewowski od początku przekonywał, że jego działalność była poniekąd eksperymentem gospodarczym. Pasjonowała go nauka, a zdobytą wiedzę chciał wykorzystać w praktyce jako „lekarz firm”.

Cały artykuł w "Nowinach Jeleniogórskich" nhr 21/09