Nawrócenie

Na to pytanie mamy odpowiedź Chrystusa: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.” Te chrystusowe słowa są powtarzanym apelem we wszystkich chrześcijańskich świątyniach w okresie Wielkiego Postu. NAWRACAJCIE SIĘ.

Zło w swoim życiu zobaczyć - nazwać je i uznać. Uświadomić sobie, że każde nieetyczne postępowanie: myśl, słowo, gest, uczucie, czyn - jest zacieraniem śladów Boga w świecie i w dziejach ludzkości. Jest także niszczeniem naszego do Boga podobieństwa - niszczy boży obraz człowieka.

Temu złu, które jest szkaradne, opętańczo potworne - i temu powszedniemu, które przecież także jest dokuczliwe - musimy powiedzieć: NIE. Pragnienie, wola, aby postawić TAMĘ złu w swoim sercu i życiu - taki powinien być owoc felietonowych, wielkopostnych rekolekcji.

Masz za sobą, Czytelniku, to POSTANOWIENIE? - Spojrzenie w prawdzie na swoje życie prowadzi do skruchy, żalu, smutku i niezadowolenia z siebie. Większość, przy okazji, skorzysta z pewnością ze spowiedzi.

Nie możemy jednak tylko poprzestać na wykorzenieniu w sobie grzechu. Musimy zapragnąć przemiany. Trzeba podjąć trud, by człowieczeństwo piękniało - aby życie człowieka stawało się coraz bardziej ewangeliczne.

Więc: Za mało oczyścić serce przez sakramentalną spowiedź. Za mało usunąć czy wyplenić zło żalem i skruchą. - Pytasz, Czytelniku, DLACZEGO? Ewangelia ilustruje odpowiedź paroma prostymi przypowieściami.

OCZYSZCZONE serce, uwolnione od mocy Złego. Owszem, czyste, ale puste. Stare i nowe pokusy człowieka nachodzą. Wciskają się do wnętrza. „I staje się życie owego człowieka gorsze niż było poprzednio” - kończy Jezus powiastkę. Bo tak bywa. Człowiek poruszony słowem, wzruszony religijnym obrzędem - ślubem, chrztem, wigilią; smagnięty czy zdzielony ciężkim doświadczeniem - wypadek, choroba, pogrzeb - czując pustkę oraz bezsens dotychczasowego życia: ZDOBYWA się na żal i na tym poprzestaje.

Przypowieść o ROLI. Ziemia zaorana. Jeśli się nie posieje - nie będzie czegoś pielęgnować - staje się ugorem: chwasty, zielsko samo wyrośnie. Tego siać nie trzeba.
SERCE jest rolą. Trzeba nad sobą pracować. Pozytywne cechy charakteru pielęgnować. Budzić w sobie szlachetne uczucia i pragnienia. Żywić czyste i piękne myśli. Rozniecać w sobie żar życzliwości. Spoglądać na ludzi pogodnie. I tak każdego dnia - uparcie i mozolnie. Taki jest ewangeliczny sposób na godne człowieka życie.
- Twój sposób...?
Kubek

Nowiny Jeleniogórskie nr 12/11.