Karta zgonu - życiowy problem

Ponad 80-letnia pensjonariuszka trafiła do Domu Seniora „Grześ” 8 maja. Została zgłoszona w poradni POZ, jako pacjentka. Ale dwa dni po przyjęciu staruszka pochodząca z Oleśnicy zmarła. Z porad lekarza przychodni w Karpaczu nie korzystała ani razu i żaden z lekarzy nie znał tej pacjentki.

Okazuje się, że problem z odmową wystawienia kart zgonu przez lekarzy POZ-ów występuje w całym kraju, bo sfera ta jest niedostatecznie uregulowana przez przepisy. A te które są pochodzą sprzed kilkudziesięciu lat.

Okazuje się, że żaden POZ nie ma w umowie z NFZ-etem  świadczenia "stwierdzenie zgonu". „Skoro NFZ nie zamówił usługi stwierdzenia zgonu jako procedury odrębnej, to należy podejrzewać, że jest to powinność domniemana” - lekarze i organizatorzy służby zdrowia dywagują na ten temat na forach internetowych. Skoro POZ na podstawie kontraktu z NFZ-etem udziela świadczeń zdrowotnych, to definicja tychże świadczeń odnosi się jedynie do osób żyjących. A to oznacza, że oględziny zwłok i wystawienie karty zgonu świadczeniami zdrowotnymi nie są.

Zgodnie z przepisami karta zgonu to jedyny dokument, który umożliwia zabranie z domu zwłok osoby zmarłej, a później przygotowania do pochówku i sam pogrzeb. Tymczasem praktyka jest zupełnie inna. Zakłady pogrzebowe zabierają zwłoki do prosektorium lub do kaplicy dysponując jedynie kartą informacyjną. 

Całość czytaj w nr 22 "NJ"